Przejdź do zawartości

Artur Stanisław Potocki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artur Stanisław Potocki
Ilustracja
Herb
Pilawa
Hrabia
Rodzina

Potoccy herbu Pilawa

Data i miejsce urodzenia

27 maja 1787
Paryż

Data i miejsce śmierci

30 stycznia 1832
Wiedeń

Ojciec

Jan Potocki

Matka

Julia Lubomirska

Żona

Zofia Branicka

Dzieci

z Zofią Branicką:
Adam Józef Potocki
Aleksandra Potocka
Maria Potocka
Alfred Potocki

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Virtuti Militari Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Obojga Sycylii (Neapol) Kawaler/Dama Honoru i Dewocji – Zakon Maltański (SMOM)

Artur Stanisław Potocki (ur. w 1787 roku w Paryżu, zm. 30 stycznia 1832 roku w Wiedniu) – hrabia[1], oficer napoleoński, protoplasta „gałęzi krzeszowickiej” rodu Potockich, kawaler maltański (w zakonie od 1805 roku), kawaler Honoru i Dewocji w Wielkim Przeoracie Katolickim w Rosji[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn pisarza i podróżnika Jana Potockiego i Julii Potockiej z Lubomirskich. Brat Alfreda. Żonaty z Zofią hrabianką Branicką, prawdopodobnie wnuczką cesarzowej Katarzyny II.

Był adiutantem najpierw księcia Józefa Poniatowskiego, a później cara Aleksandra I[3].

Odznaczony krzyżami kawalerskimi polskiego Krzyża Wojskowego, francuskiej Legii Honorowej[1] i neapolitańskiego Orderu Obojga Sycylii[4], a także Krzyżem Maltańskim[1].

Dla Pilawitów kupił pałac „Pod Baranami” w Krakowie, a w Krzeszowicach wzniósł letnią rezydencję. Potem jego potomkowie wystawili tam pałac, który aż do 1939 stanowił główną ich rezydencję. W 1818 został adeptem 33. stopnia obrządku szkockiego loży masońskiej stopni wyższych.

W 1823 założył w Oględowie „Bank wełniany”, założył szkołę męską w Staszowie.

Pochowany został w katedrze na Wawelu[1]. Dobra po zmarłym w Wiedniu Arturze odziedziczył jego jedyny syn, Adam Józef Potocki.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Marek Minakowski: Artur Potocki z Podhajec h. Pilawa (Srebrna). sejm-wielki.pl. [dostęp 2019-03-09].
  2. Jerzy Baranowski, Marcin Libicki, Andrzej Rottermund, Maria Starnawska, Zakon Maltański w Polsce, Warszawa 2000, s. 224.
  3. Bertel Thorvaldsen: Artur Potocki, 1829. thorvaldsensmuseum.dk. [dostęp 2019-03-09]. (ang.).
  4. Stanisław Łoza. Order Obojga Sycylii zwany Neapolitańskim. „Żołnierz Polski”. Nr 18 (350). Rok V. 1923. s. 16. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]