Błyszczak stalowy
Wygląd
Lamprotornis chalybaeus[1] | |||
Hemprich & Ehrenberg, 1828 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
błyszczak stalowy | ||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Zasięg występowania | |||
występuje przez cały rok poza sezonem lęgowym |
Błyszczak stalowy[3] (Lamprotornis chalybaeus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae), zamieszkujący Afrykę Subsaharyjską. Nie jest zagrożony.
- Lamprotornis chalybaeus chalybaeus – Senegal i Gambia do centralnego Sudanu.
- Lamprotornis chalybaeus cyaniventris – Erytrea do północno-zachodniej Somalii, północnej Kenii i wschodniej Demokratycznej Republika Konga.
- Lamprotornis chalybaeus sycobius – południowo-zachodnia Uganda i południowa Kenia do zachodniego Mozambiku.
- Lamprotornis chalybaeus nordmanni – południowa Angola i północna Namibia do południowego Mozambiku i północno-wschodniej RPA.
- Morfologia
- Długość ciała około 23 cm. Średniej wielkości, krępy ptak o metalicznie błyszczącym, niebieskozielonym upierzeniu. Pokrywy uszne granatowe, pomarańczowożółte tęczówki, środkowe sterówki zielone z niebieskim nalotem.
- Zasięg, środowisko
- Afryka Subsaharyjska od Senegalu i Gambii do Etiopii i Erytrei, na południe przez Afrykę Wschodnią po południową Angolę, północną Namibię i północno-wschodnią RPA. Pospolity na terenach niezbyt gęsto zadrzewionych, często przy osadach ludzkich. Osiadły lub wędrujący daleko poza porą lęgową.
- Zachowanie
- W sezonie lęgowym w parach, potem w stadach do kilkuset osobników; żeruje na ziemi.
- Status
- W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody błyszczak stalowy zaliczany jest do kategorii LC (ang. Least Concern – najmniejszej troski) nieprzerwanie od 1988 roku. Globalna wielkość populacji nie została oszacowana, ale gatunek ten jest opisywany jako pospolity do bardzo licznego. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lamprotornis chalybaeus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b BirdLife International, Lamprotornis chalybaeus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2015-4 [dostęp 2016-04-10] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Sturninae Rafinesque, 1815 - szpaki (wersja: 2020-11-17). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-22].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Nuthatches, Wallcreeper, treecreepers, mockingbirds, starlings, oxpeckers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-22]. (ang.).
- ↑ Greater Blue-eared Starling (Lamprotornis chalybaeus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-12)]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).