Przejdź do zawartości

Białkowo (województwo kujawsko-pomorskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Białkowo
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

golubsko-dobrzyński

Gmina

Golub-Dobrzyń

Liczba ludności (III 2011)

486[2]

Strefa numeracyjna

56

Kod pocztowy

87-400[3]

Tablice rejestracyjne

CGD

SIMC

0842779

Położenie na mapie gminy wiejskiej Golub-Dobrzyń
Mapa konturowa gminy wiejskiej Golub-Dobrzyń, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Białkowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Białkowo”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Białkowo”
Położenie na mapie powiatu golubsko-dobrzyńskiego
Mapa konturowa powiatu golubsko-dobrzyńskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Białkowo”
Ziemia53°06′34″N 19°05′29″E/53,109444 19,091389[1]

Białkowowieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie golubsko-dobrzyńskim, w gminie Golub-Dobrzyń.

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 486 mieszkańców[2]. Jest piątą co do wielkości miejscowością gminy Golub-Dobrzyń.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 534.

Wiek XVI

[edytuj | edytuj kod]

W 1564 r. Białkowo należało do szlacheckiej rodziny Białkowskich herbu Rogala, która swe nazwisko przyjęła od nazwy owej posiadłości. Rodzina Białkowskich herbu Rogala była gałęzią szlacheckiej rodziny Siecińskich z Siecina vel Siecinia pod Dobrzyniem nad Wisłą, z których wywodzą się Krasiccy vel Siecińscy z Siecinia. Pochodziła ona od Jakuba Siecińskiego, dziedziczącego na Białkowie. Sieciński pierwszy zaczął pisać się Białkowskim, żoną jego była Anna Grodzieńska, współdziedziczka części wsi Grodzień. Miał z nią syna Tomasza Białkowskiego (1564-1568), dziedzica Białkowa i części Płonka. W 1564 r. Tomasz zapłacił pobór generalny z 1 łanu znajdującego się w Białkowie oraz z 1 łanu w sąsiednim Płonku (wieś należała podówczas do parafii Płonne). W 1567 r. Katarzyna Sarnowska, córka Jakuba Siecińskiego z Białkowa skwitowała swego brata Tomasza Białkowskiego z sukcesji po rodzicach.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]