Przejdź do zawartości

Cerkiew Trzech Świętych Hierarchów w Charkowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Trzech Świętych Hierarchów
Трьохсвятительська церква («Гольбергівська»)
Zabytek: nr rej. 63-101-2262
cerkiew parafialna
Ilustracja
Państwo

 Ukraina

Obwód

 charkowski

Miejscowość

Charków

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Eparchia

charkowska

Wezwanie

Trzech Świętych Hierarchów (Bazylego Wielkiego, Grzegorza Teologa i Jana Złotoustego)

Wspomnienie liturgiczne

30 stycznia/12 lutego

Położenie na mapie Charkowa
Mapa konturowa Charkowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Trzech Świętych Hierarchów”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Trzech Świętych Hierarchów”
Położenie na mapie obwodu charkowskiego
Mapa konturowa obwodu charkowskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Trzech Świętych Hierarchów”
Ziemia49°58′28,0″N 36°13′45,1″E/49,974444 36,229194
Strona internetowa

Cerkiew Trzech Świętych Hierarchówcerkiew prawosławna w Charkowie, należąca do eparchii charkowskiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Świątynia została wzniesiona według projektu Michaiła Łowcowa (wcześniejszego projektanta soboru Zwiastowania w Charkowie), pracami kierował od 1907, po śmierci Łowcowa, Władimir Pokrowski. Kamień węgielny pod budowę obiektu położono 2 września 1906. Prace budowlane trwały przez osiem lat. Ikonostas dla cerkwi został wykonany we Włoszech według szkicu Pokrowskiego. Freski na ścianach obiektu wykonał malarz przybyły z Petersburga, Aleksiej Sokołow. Budynek powstał w całości z cegły. Łączny koszt wzniesienia cerkwi zamknął się sumą 200 tys. rubli. Była ona przeznaczona dla równoczesnego udziału w nabożeństwie 650 osób. Poświęcenie cerkwi miało miejsce 29 maja 1915; ceremonii przewodniczył metropolita kijowski i halicki Flawian, poza nim udział w niej wzięli biskup sumski Teognost i metropolita wołyński Antoni.

Po rewolucji październikowej, w 1923, cerkiew została zaadaptowana na magazyn, w którym przechowywano m.in. obiekty skonfiskowane z innych świątyń przez bolszewików. W 1925 świątynia została jednak ponownie otwarta dla wiernych i pozostawała czynna do wybuchu II wojny światowej i ponownie od 1941. W 1944 władze radzieckie zarejestrowały działającą przy niej parafię jako czynną prawosławną placówkę duszpasterską.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]