Czapla białolica
| Egretta novaehollandiae[1] | |||
| (Latham, 1790) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
czapla białolica | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 występuje przez cały rok poza sezonem lęgowym | |||
Czapla białolica[5] (Egretta novaehollandiae) – gatunek ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae). Występuje w Australazji i we wschodniej Indonezji. Najliczniejsza czapla australijska.
- Taksonomia
- Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) uznaje czaplę białolicą za gatunek monotypowy[6]. Autorzy Handbook of the Birds of the World populację zamieszkującą północno-zachodnią Australię zaliczają do podgatunku E. n. parryi (Mathews, 1912), choć nie są pewni ważności tego taksonu[2][7]. Ptaki z Nowej Kaledonii wydzielano niekiedy do podgatunku nana[7].
- Morfologia
- Szara czapeczka, biała maska i gardło. Długie ozdobne pióra na grzbiecie szare, na przodzie ciała rdzawe.
- Długość ciała 58–69 cm; masa ciała 500–550 g; rozpiętość skrzydeł 106 cm[2].
- Występowanie
- Zamieszkuje pospolicie płytkie, słodkie lub słone mokradła i wilgotne pastwiska we wschodniej Indonezji, Australii, Nowej Zelandii i na wyspach zachodniego Pacyfiku (m.in. Nowa Gwinea i Nowa Kaledonia). Osiadła lub koczująca.
- Status
- IUCN uznaje czaplę białolicą za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji nie jest znany[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Egretta novaehollandiae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Martínez-Vilalta, A., Motis, A. & Kirwan, G.M.: White-faced Heron (Egretta novaehollandiae). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-02-11].
- ↑ D. Lepage: White-faced Heron Egretta novaehollandiae (Latham, 1790). [w:] Avibase - Światowa baza danych ptaków [on-line]. [dostęp 2021-08-26]. (ang.).
- ↑ a b Egretta novaehollandiae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Ardeidae Leach, 1820 - czaplowate - Herons (Wersja: 2020-06-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-08-26].
- ↑ F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Ibis, spoonbills, herons, hamerkop, shoebill, pelicans. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-02-20]. (ang.).
- ↑ a b White-faced Heron (Egretta novaehollandiae). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Gosler Andrew: Atlas ptaków świata. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
