Przejdź do zawartości

DAPI

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
DAPI
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C16H15N5

Masa molowa

277,32 g/mol

Wygląd

żółty proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

47165-04-8
28718-90-3 (chlorowodorek)

PubChem

2954

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

DAPI (4',6-diamidyno-2-fenyloindol) – organiczny związek chemiczny, aromatyczna, heterocykliczna amina stosowana jako barwnik fluorescencyjny silnie wiążący się do DNA (dwuniciowego) na zasadzie interkalacji[2][3].

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
DAPI (fioletowy) związany z małą bruzdą podwójnej helisy DNA (zielony i niebieski).
Jądra komórkowe wybarwione DAPI (niebieskie).

Powszechnie używany do wybarwiania jąder komórkowych lub chromosomów (poprzez wizualizację DNA) w mikroskopii fluorescencyjnej[4]. Ponieważ DAPI przenika przez nienaruszone błony biologiczne, może być używany do wybarwiania zarówno żywych komórek jak i utrwalonych[5].

W mikroskopii fluorescencyjnej DAPI jest wzbudzany światłem ultrafioletowym. Związany do DNA ma maksimum absorpcji przypadające na długość fali świetlnej równą 358 nm, a maksimum emisji przy 461 nm (kolor niebiesko-fioletowy). DAPI wiąże się także do RNA, aczkolwiek słabiej. Maksimum emisji DAPI związanego z RNA jest przesunięte do około 400 nm[6].

Niebieska emisja DAPI jest bardzo wygodna w obrazowaniu fluorescencyjnym przy użyciu kilku różnych barwników jednocześnie, ponieważ nie pokrywa się ona z emisją innych popularnych fluoroforów (na przykład zielonym GFP czy fluoresceiną).

Poza wybarwianiem jąder komórkowych, DAPI jest także używane do wykrywania mykoplazm[7] lub wirusów (także na zasadzie wiązania ich DNA)[8] w kulturach komórkowych.

Ponieważ DAPI wiąże się bardzo ściśle z DNA na zasadzie interkalacji i tym samym zaburza jego strukturę, związek ten jest toksyczny i mutagenny. Przy pracy z DAPI powinno się zachować szczególną ostrożność.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. DAPI (nr D9542) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  2. P. Chandra, B. Mildner, O. Dann, A. Metz. Influence of 4'-6'-diamidino-2-phenylindole on the secondary structure and template activities of DNA and polydeoxynucleotides. „Molecular and Cellular Biochemistry”. 18 (2-3), s. 81-86, 1978. DOI: 10.1007/BF00280272. PMID: 604784. 
  3. J. Kreuter, E. Liehl. Protection induced by inactivated influenza virus vaccines with polymethylmethacrylate adjuvants. „Medical Microbiology and Immunology”. 165 (2), s. 111-117, 1978. DOI: 10.1007/BF02122746. PMID: 672773. 
  4. M.S. Lin, O. S. Alfi, G. N. Donnell. Differential fluorescence of sister chromatids with 4'-6-diamidino-2-phenylindole. „Canadian Journal of Genetics and Cytology”. 18 (3), s. 545-547, 1977. DOI: 10.1139/g76-068. PMID: 63310. 
  5. H. M. Hull, R. W. Hoshaw, J. C. Wang. Cytofluorometric determination of nuclear DNA in living and preserved algae. „Stain Technology”. 57 (5), s. 273-282, 1983. DOI: 10.3109/10520298209066723. PMID: 6758206. 
  6. G. Manzini, L. Xodo, M. L. Barcellona, F. Quadrifoglio. Interaction of DAPI with double-stranded ribonucleic acids. „Nucleic Acids Research”. 13 (24), s. 8955-8967, 1986. DOI: 10.1093/nar/13.24.8955. PMID: 4080554. PMCID: PMC318964. 
  7. M. Jagielski, M. Zaleska, S. Kaluzewski, I. Polna. Ocena przydatności DAPI do wykrywania mykoplazm w hodowlach komórkowych. „Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia”. 28 (2), s. 161-173, 1976. PMID: 775226. 
  8. B. Mildner, P. Chandra. [Molecular mechanism of action of diamidinephenylindole (DAPI). II. Effect of DAPI on the template activity of DNA and polydeoxynucleotides in the DNA-polymerase system from bacteria, eukaryotic cells and RNA tumor viruses]. „Cell Mol Biol Incl Cyto Enzymol”. 25 (6), s. 399-407, 1980. PMID: 94275. (niem.).