Diecezja Krku
Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Krku | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Metropolia | |
Katedra | |
Biskup diecezjalny | |
Biskup senior |
bp Valter Župan |
Dane statystyczne | |
Liczba wiernych • odsetek wiernych |
35 499 |
Liczba kapłanów • w tym diecezjalnych • w tym zakonnych |
79 |
Liczba dekanatów |
6 |
Liczba parafii |
51 |
Powierzchnia |
1 119 km² |
Położenie na mapie Krku | |
Położenie na mapie Chorwacji | |
Położenie na mapie żupanii primorsko-gorskiej | |
45°01′33,0″N 14°34′33,0″E/45,025833 14,575833 | |
Strona internetowa |
Diecezja Krku, dawniej Diecezja Veglia (łac. Dioecesis Veglensis, chorw. Krčka biskupija, wł. Diocesi di Veglia) – rzymskokatolicka diecezja ze stolicą w Krku w Chorwacji. Jest sufraganem archidiecezji Rijeki.
Diecezja znana jest również pod włoską nazwą Veglia, jako że tereny te należały do Włoch, a do 1792 biskupami byli Włosi.
Do diecezji należą wyspy: Krk, Cres, Rab, Lošinj, Ilovik, Sv. Petar, Susak, Unije, Velike Srakane, Male Srakane i Paga.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Diecezja powstała prawdopodobnie w X wieku. Pewne jest, że w roku 1000 biskup Veglii Vitalis był obecny na synodzie w Splicie. Pierwotnie biskupstwo było sufraganem archidiecezji Split, ale w 1146 papież Eugeniusz III przypisał je do prowincji Zadar.
W 1818 diecezje połączono z diecezją Osor, którą później inkorporowano do diecezji Veglia. Tak samo postąpiono z diecezją Rab.
W 1828 diecezje przyniesiono do metropolii Gorycja.
Po I wojnie światowej diecezja była podległa bezpośrednio Stolicy Apostolskiej.
W dniu 27 lipca 1969 biskupstwo stało się częścią metropolii Rijeki.
Podział administracyjny diecezji
[edytuj | edytuj kod]Biskupi Krku
[edytuj | edytuj kod]Obecnie biskupem Krku jest Valter Župan, który pełni swą posługę od 1998. W diecezji nie ma biskupów pomocniczych.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Annuario Pontificio 2005