Dydelfy
Wygląd
Didelphinae | |||
J.E. Gray, 1821[1] | |||
Przedstawiciel podrodziny – dydelf białouchy (Didelphis albiventris) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina |
dydelfy | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Didelphis Linnaeus, 1758 | |||
Synonimy | |||
| |||
Plemiona | |||
|
Dydelfy[2] (Didelphinae) – podrodzina ssaków z rodziny dydelfowatych (Didelphidae).
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Ameryce[3].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Do podrodziny należą następujące występujące współcześnie plemiona[4][3]:
- Marmosini Hershkovitz, 1992
- Metachirini Reig, Kirsch & Marshall, 1987
- Didelphini J.E. Gray, 1821
- Thylamyini Hershkovitz, 1992
Opisano również plemiona wymarłe[5]:
- Sparassocynini Reig, 1958
- Zygolestini Marshall, 1987
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Pisownia oryginalna.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b J.E. Gray. On the Natural Arrangment of Vertebrose Animals. „The London Medical Repository”. 15, s. 308, 1821. (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 2–6. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b Podział systematyczny za: C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 44–57. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-07-16]. (ang.).
- ↑ J.S. Zijlstra , Hesperomys project, Hesperomys project (Version 23.6.0), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-07-16] (ang.).