Emma Altberg

Emma Altberg
Data i miejsce urodzenia	14 stycznia 1889 ; Płock
Data i miejsce śmierci	4 lipca 1983 ; Warszawa
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	pianistka, pedagog
	Odznaczenia

Ten artykuł od 2010-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Emma Tekla^[1] Altberg (ur. 14 stycznia 1889 w Płocku, zm. 4 lipca 1983 w Warszawie) – polska pianistka, pedagog, autorka opracowań fortepianowych i publicystka żydowskiego pochodzenia^[2].

Życiorys

Pochodziła ze średnio zamożnej, inteligenckiej rodziny żydowskiej, córka Mojżesza Altberga i Pauliny z domu Golde – nauczycielki muzyki. Od 1905 jej nauczycielką gry na fortepianie przez kilkanaście miesięcy była Katarzyna Jaczynowska z Instytutu Muzycznego w Warszawie. Od 1906 studiowała nauki społeczne i filozofię w Bernie w Szwajcarii, równocześnie kontynuując naukę gry na fortepianie u prof. Bruna. W latach 1909–1914 studia muzyczne (gry na fortepianie) odbyła w Schola Cantorum w Paryżu pod kierownictwem Blanche Selvy, a potem m.in. u Wandy Landowskiej i Paula Brunolda^[3] oraz w Petersburgu. Następnie uczęszczała na kursy interpretacji muzyki dawnej w Saint-Leu-la-Forêt koło Paryża (1928).

W latach 1915–1939 działała jako pianistka, nauczyciel i publicystka pisząc recenzje muzyczne w Expressie Porannym. W czasie II wojny światowej uczyła w Wilnie. Od 1945 uczyła w PWSM w Łodzi. Była kolejno: wykładowcą (do 1956), profesorem gry na fortepianie i klawesynie oraz metodyki (do 1961). Opublikowała wiele zbiorów ćwiczeń i utworów stosowanych obecnie jako materiały obowiązkowego programu nauczania. Wydała książkę pt. Polscy pianiści (Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, Warszawa 1947).

Zmarła w Warszawie. Jest pochowana na cmentarzu ewangelicko-reformowanym przy ulicy Żytniej(kwatera 6-2-14)^[4].

Upamiętnienie

Zespół Szkół Muzycznych im. Stanisława Moniuszki w Łodzi, przy współpracy ze Stowarzyszeniem Muzyków Polskich „Pro Arte” organizuje, przeznaczony dla dzieci i młodzieży szkół muzycznych I stopnia, Ogólnopolski Konkurs Pianistyczny im. Emmy Altberg^[5].

30 października 2008 w Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi odbyło się uroczyste nadanie sali klawesynowej nr 4, znajdującej się w budynku pałacowym, imienia Emmy Altberg^[6].

W 2017 w Łodzi, z inicjatywy wiolonczelisty Jakuba Kościukiewicza, powstała orkiestra barokowa Altberg Ensemble^[7]^[8]^[9].

Odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski^[2]
Złoty Krzyż Zasługi (15 lipca 1954)^[10]
Medal 10-lecia Polski Ludowej (25 marca 1955)^[11]

Przypisy

↑ Nekrologi warszawskie. Altberg Emma Tekla [online], nekrologi-baza.pl [dostęp 2015-02-19] (pol.).
↑ ^a ^b LilianaL. Zganiacz-Mazur LilianaL., Leksykon kompozytorów, Warszawa: Wydawn. Muzyczne CONTRA, 2007, ISBN 83-7215-400-7, OCLC 234167522 [dostęp 2021-04-13] .
↑ Biogram Emmy Altberg w Wirtualny Sztetl [1] (dostęp 2018-10-21).
↑ śp. Emma Altberg
↑ Zespół Szkół Muzycznych im. Stanisława Moniuszki w Łodzi :: XI Ogólnopolski Konkurs Pianistyczny im. Emmy Altberg [online], muzyczna.lodz.pl [dostęp 2019-12-25] .
↑ Małgorzata Łyczakowska, Postać Emmy Altberg (1889-1983) w świetle zachowanej korespondencji. Przyczynek do biografii łódzkiej klawesynistki Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi.
↑ Altberg Ensemble [online], altbergensemble.com [dostęp 2020-07-29] (pol.).
↑ „Armatka” dla „Altberg Ensemble” [online], Kalejdoskop [dostęp 2020-07-29] .
↑ O artystach 4. Międzynarodowego Festiwalu „Barok na Mazurach” 2019 [online], Fundacja Wspierania Rozwoju Edukacji i Kultury Na Mazurach, 19 kwietnia 2019 [dostęp 2020-07-29] (pol.).
↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
↑ M.P. z 1955 r. nr 104, poz. 1411 Uchwałą Rady Państwa z dnia 25 marca 1955 r. nr 0/431 – na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Bibliografia

Jarosław Domagała, Płockie środowisko muzyczne – wybitni przedstawiciele, cz.I, Notatki Płockie 53/3(216), 2008, sylwetka Emmy Tekli Altberg, s. 39–40.
Leksykon polskich muzyków pedagogów (urodzonych po 31 grudnia 1870), pod red. Katarzyny Janczewskiej-Sołomko, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2007.
Emma Altberg (1889-1983) [online], chronologia.pl [dostęp 2015-02-19] (pol.).

[baza-1] Nekrologi warszawskie. Altberg Emma Tekla [online], nekrologi-baza.pl [dostęp 2015-02-19] (pol.).

[autonazwa1-2] LilianaL. Zganiacz-Mazur LilianaL., Leksykon kompozytorów, Warszawa: Wydawn. Muzyczne CONTRA, 2007, ISBN 83-7215-400-7, OCLC 234167522 [dostęp 2021-04-13] .

[3] Biogram Emmy Altberg w Wirtualny Sztetl [1] (dostęp 2018-10-21).

[4] śp. Emma Altberg

[5] Zespół Szkół Muzycznych im. Stanisława Moniuszki w Łodzi :: XI Ogólnopolski Konkurs Pianistyczny im. Emmy Altberg [online], muzyczna.lodz.pl [dostęp 2019-12-25] .

[6] Małgorzata Łyczakowska, Postać Emmy Altberg (1889-1983) w świetle zachowanej korespondencji. Przyczynek do biografii łódzkiej klawesynistki Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi.

[7] Altberg Ensemble [online], altbergensemble.com [dostęp 2020-07-29] (pol.).

[8] „Armatka” dla „Altberg Ensemble” [online], Kalejdoskop [dostęp 2020-07-29] .

[9] O artystach 4. Międzynarodowego Festiwalu „Barok na Mazurach” 2019 [online], Fundacja Wspierania Rozwoju Edukacji i Kultury Na Mazurach, 19 kwietnia 2019 [dostęp 2020-07-29] (pol.).

[10] M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.

[11] M.P. z 1955 r. nr 104, poz. 1411 Uchwałą Rady Państwa z dnia 25 marca 1955 r. nr 0/431 – na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]