Erika Mahringer
Data i miejsce urodzenia |
16 listopada 1924 | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
30 października 2018 | ||||||||||||||||||||||||||||||
Klub |
TS Innsbruck | ||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
}
|
Erika Spieß z d. Mahringer (ur. 16 listopada 1924 w Linzu, zm. 30 października 2018 w Mayrhofen[1]) – austriacka narciarka alpejska, dwukrotna medalistka olimpijska oraz czterokrotna medalistka mistrzostw świata.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy sukces w karierze Erika Mahringer osiągnęła w 1947 roku, kiedy zdobyła brązowy medal mistrzostw Austrii w slalomie. Rok później wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Sankt Moritz, gdzie zdobyła dwa medale. Najpierw zajęła trzecie miejsce w kombinacji, ulegając tylko swej rodaczce Trude Beiser i Gretchen Fraser z USA. Następnie brązowy medal wywalczyła także w slalomie, plasując się za Fraser oraz Antoinette Meyer ze Szwajcarii. Na rozgrywanych w 1950 roku mistrzostwach świata w Aspen także dwukrotnie stawała na podium. W slalomie zajęła drugie miejsce, rozdzielając Dagmar Rom i Włoszkę Celinę Seghi. Dwa dni później druga była również w zjeździe, plasując się za Trude Jochum-Beiser, a przed Francuzką Georgette Thiollière. Na tej samej imprezie była ponadto czwarta w gigancie, przegrywając walkę o podium z Francuzką Lucienne Schmith o 1,8 sekundy. W 1952 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Oslo, jednak nie zdobyła żadnego medalu. Najlepszy wynik uzyskała tam w zjeździe, który ukończyła na czwartej pozycji. W walce o brązowy medal lepsza okazała się Włoszka Giuliana Minuzzo. Startowała też na mistrzostwach świata w Åre w 1954 roku, jednak podobnie jak na igrzyskach w Oslo ani razu nie stanęła na podium. Najwyższą lokatę wywalczyła tym razem w kombinacji, w której była czwarta, tuż za Lucienne Schmith.
Mahringer sześciokrotnie zdobywała tytuł mistrzyni Austrii: w zjeździe w latach 1948, 1951 i 1952 oraz w slalomie, gigancie i kombinacji w 1951 roku. Ponadto cztery razy wygrywała rozgrywane w szwajcarskiej miejscowości Grindelwald zawody SDS-Rennen: w zjeździe i kombinacji w 1949 roku oraz gigancie w latach 1953−1954. W 1953 roku wygrała zjazd w ramach zawodów Hahnenkamm-Rennen w Kitzbühel, a rok później na tej samej imprezie była najlepsza w zjeździe i kombinacji. Zwyciężyła również w slalomie i kombinacji na zawodach Arlberg-Kandahar-Rennen w Chamonix w 1952 roku. W 1951 roku została wybrana sportsmenką roku w Austrii, a w 1954 roku otrzymała nagrodę Ski d’Or[2].
Po zakończeniu kariery osiadła wraz z mężem, Ernstem Spießem w Mayrhofen, gdzie prowadzili szkołę narciarską. Ich dzieci: Uli Spieß oraz Nicola Spieß także uprawiały narciarstwo alpejskie.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
19. | 2 lutego | 1948 | Sankt Moritz | Zjazd | 2:28,3 | +11,0 | Hedy Schlunegger |
3. | 4 lutego | 1948 | Sankt Moritz | Kombinacja | 6,58 pkt | +0,46 pkt | Trude Beiser |
3. | 5 lutego | 1948 | Sankt Moritz | Slalom | 1:57,2 | +0,8 | Gretchen Fraser |
17. | 14 lutego | 1952 | Oslo | Gigant | 2:06,8 | +10,0 | Andrea Mead-Lawrence |
4. | 17 lutego | 1952 | Oslo | Zjazd | 1:47,1 | +2,4 | Trude Jochum-Beiser |
22. | 20 lutego | 1952 | Oslo | Slalom | 2:10,6 | +16,0 | Andrea Mead-Lawrence |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
19. | 2 lutego | 1948 | Sankt Moritz | Zjazd | 2:28,3 | +11,0 | Hedy Schlunegger |
3. | 4 lutego | 1948 | Sankt Moritz | Kombinacja | 6,58 pkt | +0,46 pkt | Trude Beiser |
3. | 5 lutego | 1948 | Sankt Moritz | Slalom | 1:57,2 | +0,8 | Gretchen Fraser |
4. | 13 lutego | 1950 | Aspen | Gigant | 1:29,6 | +2,2 | Dagmar Rom |
2. | 15 lutego | 1950 | Aspen | Slalom | 1:47,8 | +0,1 | Dagmar Rom |
2. | 17 lutego | 1950 | Aspen | Zjazd | 2:06,6 | +0,9 | Trude Jochum-Beiser |
17. | 14 lutego | 1952 | Oslo | Gigant | 2:06,8 | +10,0 | Andrea Mead-Lawrence |
4. | 17 lutego | 1952 | Oslo | Zjazd | 1:47,1 | +2,4 | Trude Jochum-Beiser |
22. | 20 lutego | 1952 | Oslo | Slalom | 2:10,6 | +16,0 | Andrea Mead-Lawrence |
12.[3] | 2 marca | 1954 | Åre | Zjazd | 1:29,2 | +4,1 | Ida Schöpfer |
7.[4] | 4 marca | 1954 | Åre | Gigant | 1:38,9 | +5,7 | Lucienne Schmith |
8.[5] | 6 marca | 1954 | Åre | Slalom | 2:01,93 | +3,52 | Trude Klecker |
4. | 6 marca | 1954 | Åre | Kombinacja | 4,75 pkt | +5,39 pkt | Ida Schöpfer |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Skilegende Erika Mahringer verstorben, sn.at („Salzburger Nachrichten”, niem., dostęp: 2 listopada 2018).
- ↑ Sternstunden: Erika Spieß-Mahringer – vom Pöstlingberg auf die Streif (niem.)
- ↑ alpineskiworld.net: 02.03.1954. Aare Downhill, women (ang.)
- ↑ alpineskiworld.net: 04.03.1954. Aare Giant Slalom, women (ang.)
- ↑ alpineskiworld.net: 06.03.1954. Aare Slalom, women (ang.)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-12)]. (ang.).