Erotetyka
Erotetyka, logika pytań i odpowiedzi, logika interrogatywna – dział logiki zajmujący się pytaniami (interrogatywami) i odpowiedziami.
Zagadnienia
[edytuj | edytuj kod]Podstawowe zagadnienia erotetyki obejmują[1][2]:
- strukturą wypowiedzi pytajnych,
- założenia pytań,
- rodzaje pytań i odpowiedzi,
- relacje między pytaniem i odpowiedzią,
- performatywy związane z pytaniami,
- możliwość stworzenia logiki erotetycznej jako systemu dedukcyjnego,
- czy interrogatywy można sprowadzić do innego rodzaju wypowiedzi, czy też są one kategorią nieredukowalną?
Historia
[edytuj | edytuj kod]Badania nad formalną strukturą pytań i relacją pytanie-odpowiedź rozpoczął Arystoteles. W XIX w. tematyka została podjęta przez Richarda Whately’ego i Bernarda Bolzano[2]. O erotetyce, jako dziale logiki, można mówić jednak dopiero od pojawienia się logiki formalnej, na przełomie XIX i XX w. Pierwsze prace na ten temat napisali: Kazimierz Ajdukiewicz[3], Felix S. Cohen[4], Rudolf Carnap, Eugeniu Sperantia i Hans Reichenbach[2][1]. Nazwę „erotetyka” (logika erotetyczna) zaproponowali w latach 50. XX w. Arthur i Mary Prior[5][1][2].
Istotne prace z zakresu logiki erotetycznej napisali również Nuel Belnap, Jaakko Hintikka, i Andrzej Wiśniewski.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Marciszewski 1981 ↓.
- ↑ a b c d Gethmann 2010 ↓, s. 43.
- ↑ Kazimierz Ajdukiewicz, Analiza semantyczna zdania pytajnego, „Ruch Filozoficzny”, 10, 1926, s. 194–195.
- ↑ F.S. Cohen, What is a question?, „Monist”, 39, 1929, s. 350–364.
- ↑ Arthur Prior, Mary Prior, Erotetic logic, „Philosophical Review”, 64, 1955, s. 43–59.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Witold Marciszewski, Questions, [w:] Witold Marciszewski (red.), Dictionary of Logic as Applied in the Study of Language. Concepts/Methods/Theories, The Hague: Springer-Science-Business Media B.V., 1981, s. 307–309.
- Carl F. Gethmann, Interrogativlogik, [w:] Jürgen Mittelstraß (red.), Enzyklopädie Philosophie und Wissenschaftstheorie, Stuttgart - Weimar: J.B. Metzler, 2010, s. 42–47.
