Przejdź do zawartości

Eugeniusz Pędzisz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Pędzisz
Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1946
Zielona Góra

Wzrost

175 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
złoto Thun 1974 karabin pneumatyczny 40 strzałów
złoto Thun 1974 karabin dowolny 3 × 40 strzałów, 300 m - postawa klęcząc drużynowo
brąz Phoenix 1970 Karabin standard 3 × 20 strzałów drużynowo
brąz Thun 1974 karabin dowolny 3 × 40 strzałów, 300 m - postawa klęcząc
brąz Thun 1974 karabin pneumatyczny 40 strzałów drużynowo
Mistrzostwa Europy
złoto Enschede 1974 Karabin pneumatyczny 40 strzałów drużynowo
złoto Bukareszt 1975 Karabin dowolny 60 strzałów postawa leżąc drużynowo
złoto Winterthur 1977 Karabin dowolny 3 × 40 strzałów 300 metrów-postawa leżąc
srebro Linz 1973 Karabin pneumatyczny 40 strzałów drużynowo
srebro Bukareszt 1975 karabin dowolny 3 × 40 strzałów
brąz Londyn 1975 karabin pneumatyczny 40 strzałów drużynowo
brąz Bukareszt 1975 karabin dowolny 3 × 40 strzałów-postawa stojąc
brąz Bukareszt 1975 karabin dowolny 3 × 40 strzałów-postawa stojąc drużynowo
brąz Paryż 1976 karabin pneumatyczny 40 strzałów drużynowo
brąz Titograd 1981 karabin dowolny 3 × 40 strzałów-postawa klęcząc drużynowo
Eugeniusz Pędzisz – 1974 rok

Eugeniusz Pędzisz (ur. 21 lutego 1946 w Zielonej Górze) – polski strzelec sportowy, trener, olimpijczyk z Meksyku 1968, Monachium 1972, Montrealu 1976, Moskwy 1980.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Specjalista w strzelaniu z broni długiej (karabin). W czasie swojej kariery zawodniczej trwającej od 1961 do 1986 roku zdobył 22 złote medale mistrzostw Polski, 32 srebrne i 12 brązowych. Zawodnik kolejno: Czarnych Żagań, Gwardii Zielona Góra, Gwardii Warszawa i Gwardii Opole.

Dwukrotny mistrz świata z roku 1974 w strzelaniu z karabinu pneumatycznego 40 strzałów indywidualnie i w strzelaniu z karabinu dowolnego 3 × 40 strzałów, 300 metrów – postawa klęcząca drużynowo (partnerami byli: Józef Botwin, Andrzej Sieledcow, Henryk Górski). Był również brązowym medalistą z roku 1970 w strzelaniu z karabinu standard 3 × 20 strzałów drużynowo (partnerami byli:Andrzej Sieledcow, Andrzej Trajda, Ryszard Fander) i z roku 1974 w strzelaniu z karabinu dowolnego 3 × 40 strzałów, 300 metrów - postawa klęcząca indywidualnie i drużynowo w strzelaniu z karabinu pneumatycznego 40 strzałów (partnerami byli: Romuald Siemionow, Stanisław Marucha, Andrzej Trajda).

Mistrz Europy z roku 1974 w strzelaniu z karabinu pneumatycznego 40 strzałów drużynowo (partnerami byli: Stanisław Marucha, Romuald Siemionow, Andrzej Trajda), z roku 1975 w strzelaniu z karabinu dowolnego 60 strzałów drużynowo (partnerami byli:Stanisław Marucha, Andrzej Trajda, Andrzej Takuśki) oraz z roku 1977 w strzelaniu z karabinu dowolnego 3 × 40 strzałów,300 metrów-postawa leżąc.

Był wicemistrzem Europy w roku 1973 w strzelaniu z karabinu pneumatycznego 40 strzałów drużynowo (partnerami byli: Stanisław Marucha, Romuald Siemionow, Andrzej Trajda) i w roku 1975 w strzelaniu z karabinu dowolnego 3 × 40 strzałów. Zdobył brązowy medal w latach 1975, 1976 w strzelaniu z karabinu pneumatycznego 40 strzałów drużynowo (partnerami byli:Stanisław Marucha, Romuald Siemionow, Andrzej Trajda) i w roku 1975 w strzelaniu z karabinu dowolnego 3 × 40 strzałów-postawa stojąc indywidualnie i drużynowo w strzelaniu z karabinu dowolnego 3 × 40 strzałów – postawa stojąc (partnerami byli: Romuald Siemionow, Stanisław Marucha, Andrzej Sieledcow). Ostatni medal (brązowy) mistrzostw Europy zdobył w roku 1981 w strzelaniu z karabinu dowolnego 3 × 40 strzałów – postawa klęcząc drużynowo (partnerami byli:Andrzej Trajda, Krzysztof Stefaniak, Romuald Siemionow}.

Na igrzyskach w roku 1968 wystartował w konkurencji strzelania z karabinu dowolnego w trzech pozycjach 300 metrów zajmując 20. miejsce. Na igrzyskach w 1972 roku wystartował w konkurencji strzelania z karabinu dowolnego w trzech pozycjach 300 metrów zajmując 19. miejsce oraz w konkurencji strzelania z karabinu sportowego w trzech pozycjach 50 metrów zajmując 36. miejsce. Na igrzyskach w roku 1976 wystartował tylko w strzelaniu z karabinu sportowego w trzech pozycjach 50 metrów zajmując miejsca 14.-15. Na kolejnych igrzyskach zajął 8. miejsce w strzelaniu z karabinu sportowego w trzech pozycjach 50 metrów.

Po zakończeniu kariery sportowej został trenerem oraz działaczem sportowym. Członek Zarządu Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego (wybrany na kadencję 2009-2013)[1]

Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku[2].

Jego żoną była fizyczka jądrowa Bożena Hajduk(inne języki)[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zarząd Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego [online], pzss.org.pl [dostęp 2011-07-14] [zarchiwizowane z adresu 2013-08-07] (pol.).
  2. Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała Lista. dziennik.pl, 2015-03-16. [dostęp 2015-03-21].
  3. Jan Cofałka, Ślązaczki: Od Kopciuszka śląskiego do miliarderki z Ustronia, Wydawnictwo Naukowe Scholar, 16 lipca 2019, s. 65, ISBN 978-83-65390-45-5 [dostęp 2023-12-25] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]