Przejdź do zawartości

Europejska Formuła 3 Sezon 1980

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 1980 Mistrzostw Europejskiej Formuły 3
Inauguracja

30 marca

Zakończenie

12 października

Liczba wyścigów

14

Mistrzowie
Kierowcy

Michele Alboreto

Zespoły

Euroracing

Poprzedni sezonNastępny sezon

Europejska Formuła 3 Sezon 1981 – siódmy sezon Europejskiej Formuły 3. Rozpoczął się 30 marca na torze Nürburgring w Niemczech, a zakończył 12 października w Belgii, na torze Zolder. Tytuł w klasyfikacji kierowców zdobył Włoch Michele Alboreto. Wśród zespołów najlepsza okazała się włoska ekipa Euroracing, a wśród konstruktorów March.

Kalendarz wyścigów

[edytuj | edytuj kod]
Runda Tor Data Pole Position Najszybsze okrążenie Zwycięzca (kierowcy) Zwycięzca (zespoły) Zwycięzca (konstruktorzy)
1 Niemcy Nürburgring 30 marca Belgia Thierry Boutsen Francja Philippe Alliot Belgia Thierry Boutsen Belgia Marlboro Racing for Zolder Francja Martini
2 Austria Zeltweg 6 kwietnia Włochy Michele Alboreto Belgia Thierry Boutsen Włochy Michele Alboreto Włochy Euroracing Francja March
3 Belgia Circuit Zolder 20 kwietnia Belgia Thierry Boutsen Francja Philippe Alliot Belgia Thierry Boutsen Belgia Marlboro Racing for Zolder Francja Martini
4 Francja Circuit de Nevers Magny-Cours 27 kwietnia Włochy Michele Alboreto Francja Philippe Alliot Belgia Thierry Boutsen Belgia Marlboro Racing for Zolder Francja Martini
5 Holandia Circuit Park Zandvoort 26 maja Włochy Mauro Baldi Włochy Mauro Baldi Włochy Mauro Baldi Francja Ecurie ORECA Francja Martini
6 Francja Circuit de la Châtre 1 czerwca Belgia Thierry Boutsen Belgia Thierry Boutsen Włochy Michele Alboreto Włochy Euroracing Francja March
7 Włochy Mugello Circuit 15 czerwca Włochy Mauro Baldi Włochy Corrado Fabi Włochy Corrado Fabi Włochy Euroracing Francja March
8 Włochy Autodromo Nazionale di Monza 29 czerwca Włochy Carlo Rossi Włochy Enzo Coloni Włochy Michele Alboreto Włochy Euroracing Francja March
9 Włochy Misano World Circuit 27 lipca Francja Alain Ferté Włochy Mauro Baldi Włochy Mauro Baldi Francja Ecurie ORECA Francja Martini
10 Szwecja Ring Knutstorp 10 sierpnia Włochy Corrado Fabi Włochy Corrado Fabi Włochy Corrado Fabi Włochy Euroracing Francja March
11 Wielka Brytania Silverstone Circuit 7 września Mike White Włochy Corrado Fabi Mike White Wielka Brytania Autowindsreens with Gerard Racing Francja March
12 Hiszpania Circuito del Jarama 21 września Włochy Mauro Baldi Włochy Mauro Baldi Włochy Mauro Baldi Francja Ecurie ORECA Francja Martini
13 Niemcy Kassel-Calden 5 października Włochy Michele Alboreto Włochy Corrado Fabi Włochy Michele Alboreto Włochy Euroracing Francja March
14 Belgia Circuit Zolder 12 października Francja Philippe Streiff Włochy Corrado Fabi Francja Philippe Streiff Francja Ecurie Motul Nogaro Francja Martini

Klasyfikacja kierowców

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja Kierowca Zespół Konstruktor Silnik NÜR
Niemcy
AUT
Austria
BEL
Belgia
MAG
Francja
NLD
Holandia
CHA
Francja
MUG
Włochy
MON
Włochy
MIS
Włochy
SWE
Szwecja
GBR
Wielka Brytania
JAR
Hiszpania
KAS
Niemcy
BEL
Belgia
Punkty
1 Włochy Michele Alboreto Euroracing March Alfa Romeo 3 1 11 DK 4 1 2 1 NU 4 3 NU 1 3 60
2 Belgia Thierry Boutsen Marlboro Racing for Zolder Martini Toyota 1 2 1 1 2 10 5 13 8 2 NU 4 4 6 54
3 Włochy Corrado Fabi Euroracing March Alfa Romeo 6 4 NU NU 3 2 1 3 2 1 15 5 2 8 50
4 Włochy Mauro Baldi Ecurie ORECA March Renault 4 8 15 45
Toyota 5 1 3 3 18 1 11 NU 1 5 4
5 Francja Philippe Alliot AP Scientelec Martini Toyota 6 NU 39
Ecurie ORECA 2 3 2 2 19 NZ 8 4 4 3 11 2
6 Francja Philippe Streiff Ecurie Motul Nogaro Martini Toyota 7 NU 22 4 8 7 NU 5 WD 9 3 1 18
7 Dania Kurt Thiim Sodastream Racing with Jac Nellemann Chevron Toyota NU 10 5 3 5 NU NU NU 7 3 6 7 7 7 13
8 Francja Alain Ferté BP Racing Martini Renault 12 6 6 3 12
9 Mike White Autowindsreens with Gerard Racing March Toyota 1 9
10 Włochy Enzo Coloni prywatny March Toyota 6 2 NZ 9
Squadra Forti Corse Martini 13
11 Argentyna Oscar Larrauri Racing Team Astra Martini Toyota 10 5 8 11 12 4 NU NU NU 7 10 9 5 7
Squadra Forti Corse NU
12 Nowa Zelandia Rob Wilson Bondent Electronic Division Ralt Toyota 2 6
13 Francja Pascal Fabre Equipe Serge Saulnier Martini Toyota 3 10 NW NU 6 WD 5
14 Niemcy Frank Jelinski Bertram Schäfer Racing Ralt Toyota 5 12 6 NU 8 7 5 10 8 NU 10 5
15 Holandia Michael Bleekemolen prywatny Ralt Toyota 8 6 4 10 4
16 Belgia Thierry Tassin Anglia Cars Ltd Argo Toyota NU 4 3
17 Włochy Eddy Bianchi prywatny Ralt Toyota 7 5 3
March WD 15
18 Irlandia Eddie Jordan Marlboro Team Ireland Ralt Toyota 5 2
19 Wolfgang Klein Bertram Schäfer Racing Ralt Toyota NU 7 7 16 NZ NZ NU WD 6 NU 1
20 Włochy Roberto Campominosi Scuderia Escolette March Alfa Romeo 9 16 6 1
21 Włochy Vinicio Salmi prywatny Martini Toyota WD NZ 6 NU NU 1
22 Włochy Guido Cappellotto Luciano Pavesi Racing Ralt Toyota NU 6 NZ 1
Pozycja Kierowca Zespół Konstruktor Silnik NÜR
Niemcy
AUT
Austria
BEL
Belgia
MAG
Francja
NLD
Holandia
CHA
Francja
MUG
Włochy
MON
Włochy
MIS
Włochy
SWE
Szwecja
GBR
Wielka Brytania
JAR
Hiszpania
KAS
Niemcy
BEL
Belgia
Punkty

Uwagi:

  • pogrubienie – pole position
  • kursywa – najszybsze okrążenie

Klasyfikacja zespołów

[edytuj | edytuj kod]
P Zespół Punkty
1 Włochy Euroracing 110
2 Francja Ecurie ORECA 84
3 Belgia Marlboro Racing for Zolder 54
4 Francja Ecurie Motul Nogaro 18
5 Dania Sodastream Racing with Jac Nellemann 13
6 Francja BP Racing 12
7 Wielka Brytania Autowindsreens with Gerard Racing 9
8 Włochy Enzo Coloni 9
9 Racing Team Astra 7
10 Wielka Brytania Bondent Electronic Division 6
11 Bertram Schäfer Racing 6
12 Francja Equipe Serge Saulnier 5
13 Holandia Michael Bleekemolen 4
14 Wielka Brytania Anglia Cars Ltd 3
15 Włochy Eddy Bianchi 3
16 Irlandia Marlboro Team Ireland 2
17 Francja AP Scientelec 1
18 Włochy Scuderia Escolette 1
19 Włochy Vinicio Salmi 1
20 Włochy Luciano Pavesi Racing 1

Klasyfikacja konstruktorów

[edytuj | edytuj kod]
P Konstruktor Punkty
1 Francja March 174
2 Francja Martini 136
3 Wielka Brytania Ralt 22
4 Wielka Brytania Chevron 13
5 Wielka Brytania Argo 3

Klasyfikacja dostawców silników

[edytuj | edytuj kod]
P Konstruktor Punkty
1 Japonia Toyota 222
2 Włochy Alfa Romeo 111
3 Francja Renault 15

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]