Górno (gmina w dystrykcie krakowskim)
gmina wiejska | |||
1943-1944 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Dystrykt | |||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Populacja (1943) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1943) | |||
|
Gmina Górno (niem. Landgemeinde Górno), alt. Luftwaffenübungsplatz (Poligon Lotnictwa) – dawna gmina wiejska funkcjonująca w latach 1943–1944 pod okupacją niemiecką w Polsce. Siedzibą gminy było Górno.
Jednostka powstała dla potrzeb administracji poligon wojskowy poligonu sił powietrznych Luftwaffe i jej zaplecza.
Gmina Górno funkcjonowała przejściowo podczas II wojny światowej w Landkreis Jaroslau (jarosławskim). Utworzona została przez hitlerowców z obszarów następujących zniesionych gmin, należących przed wojną do trzech (zniesionych podczas wojny) powiatów (kolbuszowskiego, niżańskiego i tarnobrzeskiego w województwie lwowskim: Stany (w całości), Raniżów (w całości), Dzikowiec (częściowo) i Majdan (częściowo); oraz z części nie zniesionych gmin: Kamień, Jeżowe, Sokołów, Grębów, Charzewice, Nisko i Rudnik wraz z częściami miast Nisko i Rudnik[1].
Gmina powstała 1 października 1943[2] ze wschodniej części tzw. obszaru specjalnego Truppenübungsplatz Süd Dęba. Był to jeden z największych wojskowych terenów szkoleniowych niemieckiego Wehrmachtu. Ustanowienie strefy treningowej zmusiło tysiące Polaków do ewakuowania swoich domów; wykorzystywano też robotników przymusowych do budowy obszaru. Obszar dzielił się na dwie części: zachodnią (Heeresübungsplatz, poligon armii) i wschodnią (Luftwaffenübungsplatz, strefa szkolenia sił powietrznych). Po 1 lipca 1943 szkolenia odbywały się tylko w zachodniej części, w Landkreis Debica (powiecie dębickim) w dystrykcie krakowskim GG, nazwanej Heeresgutsbezirk Truppenübungsplatz Süd Dęba. Wschodnią część przekształcono w gminę Górno[3].
Ze względu na specyfikę jej genezy, gmina Górno była pod względem powierzchni największą jednostką w dystrykcie krakowskim[1], obok Heeresgutsbezirk Truppenübungsplatz Süd Dęba i SS-Gutsbezirk Truppenübungsplatz Heidelager[4].
Składała się z 23 miejscowości: Barce (417 mieszk.), Chyły (203), Górale (294), Górno (1239), Groble (663), Jamnica (748), Klatki (689), Koziołek (227), Krzywdy (324), Lipnica (1848), Mazury (1912; największa miejscowość), Osia Góra (395), Poddębina (1082), Podwolina (473), Raniżów (1740), Sibigi (254), Sulichów (597), Turza (730), Warchoły (815), Wilcza Wola (196), Zagroda (635), Zapolednik (394) i Zielonka (1876), liczących w sumie 17.751 mieszkańców (rok 1943)[1].
Gmina zniesiona po wojnie; powrócono do stanu z czasów II Rzeczypospolitej[5].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
- ↑ Kreishauptmannschaft Reichshof
- ↑ Wojna i okupacja na ziemiach polskich 1939-1945, Władysław Góra (red.), Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1984, ISBN 83-05-11290-X, OCLC 835908507 .
- ↑ Mapa. [dostęp 2017-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-27)].
- ↑ Dz.U. z 1944 r. nr 2, poz. 8