Przejdź do zawartości

Głowaczów (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Głowaczów
gromada
1954–1973
Państwo

 Polska

Województwo

kieleckie

Powiat

kozienicki

Data powstania

29 września 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Głowaczów

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

8

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

22

brak współrzędnych

Głowaczów – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Głowaczów siedzibą GRN w Głowaczowie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie kozienickim w woj. kieleckim, na mocy uchwały nr 13e/54 WRN w Kielcach z dnia 29 września 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Głowaczów, Emilów, Leżenice, Rogożek, Michałów, Moniochy, Lipa wieś i Lipa kol. ze zniesionej gminy Głowaczów w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 22 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

31 grudnia 1959 do gromady Głowaczów przyłączono obszar zniesionej gromady Mariampol w tymże powiecie[8].

31 grudnia 1961 z gromady Głowaczów wyłączono wsie Grabnowola, Dąbrówki Grabnowolskie i Ignacówka oraz kolonię Grabnowola włączając je do znoszonej gromady Łękawica Stara w tymże powiecie[9].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10]. 1 stycznia 1973 reaktywowano gminę Głowaczów[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 13e/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu kozienickiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 20 grudnia 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 31 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 104)
  7. Uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Kozienicach z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 9 października 1954 r., Nr. 11, Poz. 28)
  8. Uchwała Nr 14/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 28 sierpnia 1959 r. o zniesieniu, połączeniu i utworzeniu niektórych gromad w województwie kieleckim (w brzmieniu uchwały Nr 27/59 z dnia 17 listopada 1959 r.) (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 21 grudnia 1959 r., Nr. 13, Poz. 97)
  9. Uchwała Nr 24/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 15 września 1961 r. o zmianie granic i nazw niektórych gromad oraz przeniesieniu siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych (w brzmieniu uchwały Nr. 30/61 z dnia 22 listopada 1961 r.) (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 30 listopada 1961 r., Nr. 14, Poz. 130)
  10. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
  11. Uchwała Nr XVII/79/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 8 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie kieleckim (Dz. Urz. WRN w Kielcach z 1972 r. Nr 26, poz. 173)