HMS Holland 1
| |
| Klasa |
okręt podowdny |
|---|---|
| Historia | |
| Stocznia | |
| Początek budowy |
19 lutego 1901 |
| Wodowanie |
2 października 1901 |
 Royal Navy
| |
| Wejście do służby |
luty 1903 |
| Wycofanie ze służby |
1913 |
| Zatonął |
1913 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
113 ton (wynurzony), |
| Długość |
19,5 metra |
| Szerokość |
3,6 metra |
| Zanurzenie |
3 metra |
| Napęd | |
| jeden spalinowy silnik benzynowy 160 KM, jeden silnik elektryczny 70 KM | |
| Prędkość |
7,5 węzła na powierzchni |
| Zasięg |
500 km przy 7 węzłach |
| Uzbrojenie | |
| jedna wyrzutnia torpedowa 457 mm | |
| Załoga |
8 |
HMS Holland 1 – brytyjski okręt podwodny typu Holland, który uznawany jest za pierwszy okręt podwodny Royal Navy. Zatonął w 1913 roku w drodze do stoczni złomowej. Po wydobyciu w 1982 roku został zakonserwowany i obecnie prezentowany jest w Royal Navy Submarine Museum w Gosport.
Projekt i budowa
[edytuj | edytuj kod]Admiralicja brytyjska do początków XX wieku nie uważała okrętów podwodnych za skuteczny rodzaj uzbrojenia. Dopiero powstanie pierwszych udanych konstrukcji tego typu we Francji i Stanach Zjednoczonych doprowadziło do zamówienia pierwszych okrętów podwodnych dla Royal Navy. Ponieważ żadna z brytyjskich stoczni nie miała doświadczenia w budowie jednostek tego typu, zdecydowano się na zakup licencji na budowę okrętów typu Holland od Electric Boat Company, która wykupiła prawa do ich budowy od swojego założyciela – Johna Hollanda[1].
W listopadzie 1900 roku podjęto decyzję o budowie w brytyjskich stoczniach pięciu okrętów tego typu. Kontrakt ze stocznią Vickers został podpisany w grudniu 1900 roku. Budowa pierwszej jednostki rozpoczęła się 19 lutego 1901 roku w Barrow-in-Furness. Nazwa hali, w której budowano okręt, w celu zachowania tajemnicy została opisana jako miejsce budowy jachtów. Części okrętu powstające w ogólnodostępnej części stoczni, także w celu zapewnienia tajemnicy, nosiły oznaczenie "pontoon no 1"[2]. Wodowanie nastąpiło 2 października 1901 roku, wejście do służby 2 lutego 1903 roku[3].
Służba
[edytuj | edytuj kod]Ponieważ HMS „Holland 1” był pierwszym okrętem tego typu, jego próby morskie i testy trwały dłużej od innych okrętów z tej serii. W konsekwencji okręt wszedł do służby jako drugi po HMS „Holland 2”[1].
W październiku 1904 roku na Morzu Północnym rosyjskie okręty Drugiej Eskadry Pacyfiku ostrzelały pomyłkowo grupę brytyjskich kutrów rybackich łowiących ryby w rejonie Dogger Bank. W odpowiedzi na to zdarzenie z bazy w Portsmouth wyszła grupa okrętów podwodnych, wśród których był HMS „Holland 1”, który miał zaatakować rosyjskie okręty. Ostatecznie brytyjskie okręty odwołano do bazy przed planowanym atakiem[2].
Okręt został wycofany ze służby w 1913 roku i sprzedany na złom. Zatonął podczas holowania do stoczni złomowej. Został wydobyty z dna w 1982 roku, zakonserwowany i wystawiony jako eksponat w Royal Navy Submarine Museum w Gosport[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Chesneau 1985 ↓, s. 86.
- ↑ a b Mansergh 2016 ↓, s. 79.
- ↑ Hutchinson 1985 ↓, s. 27.
- ↑ Holland I conservation ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ruth Mansergh: Barrow in Furnes in the great war. London: Pen and Sword, 2016. ISBN 978-1-783831111.
- Roger Chesneau: Conway's All the World's Fighting Ships, 1905-1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5.
- Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. London: HarperCollins, 1985. ISBN 0-00710-558-4.
- Holland I conservation. submarine-museum co uk. [dostęp 2017-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-10)]. (ang.).
