Przejdź do zawartości

Husajn Chan Nachiczewański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Husajn Chan Nachiczewański
Hüseyn xan Naxçıvanski
Ilustracja
generał-adiutant generał-adiutant
Data i miejsce urodzenia

28 lipca 1863
Nachiczewan

Data i miejsce śmierci

styczeń 1919
Piotrogród

Przebieg służby
Lata służby

1883–1917

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Armia Demokratycznej Republiki Azerbejdżanu

Główne wojny i bitwy

wojna rosyjsko-japońska,
I wojna światowa

podpis
Odznaczenia
Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego III klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Rumunii

Husajn Chan Nachiczewański (az. Hüseyn xan Naxçıvanski, ros. Гусейн Хан Нахичеванский; ur. 28 lipca 1863 w Nachiczewaniu, zm. w styczniu 1919 w Piotrogrodzie) – rosyjski zawodowy oficer, generał kawalerii, z pochodzenia Azer.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 28 lipca 1863 roku w Nachiczewaniu, obecnie stolicy azerskiej Nachiczewańskiej Republiki Autonomicznej. Jego pradziad, Echsan, był ostatnim władcą Chanatu Nachiczewańskiego. Ojcem był Kiełbali Chan Nachiczewański, generał rosyjskiej armii, a matką Churszid Kajar-Irawani, wywodząca się z rodu panującego w Chanacie Erywańskim. Miał także starszego brata, Dżafarkuli Chana Nachiczewańskiego.

W 1874 roku został przyjęty do szkoły wojskowej, którą ukończył z wyróżnieniami w 1883 roku, następnie został przyjęty do elitarnej Gwardii Imperium Rosyjskiego, do regimentu kawalerii, w którym służył przez dwadzieścia lat.

Po wybuchu wojny rosyjsko-japońskiej w 1904 roku został skierowany na front. Jego oddział pozytywnie wyróżnił się w czasie przegranej wojny, a sam Nachiczewański został kilkukrotnie odznaczony. Po wojnie został dowódcą regimentu kawalerii gwardyjskiej, a w 1907 roku mianowano go na stopień generała-majora.

W 1912 roku został dowódcą brygady kawalerii, a w 1914 awansowano go na generała-lejtnanta i dowódcę dywizji kawalerii. Gdy wybuchła w sierpniu 1914 roku wojna został mianowany dowódcą kawalerii prawego skrzydła jednej z armii. Od 19 października był dowódcą korpusu kawaleryjskiego. W czerwcu 1915 został awansowany do stopnia generała-adiutanta i był jedynym muzułmaninem na tak wysokim stanowisku. 25 listopada został dowódcą sił zbrojnych na Kaukazie, a 23 stycznia 1916 roku generałem kawalerii. Był jednym z dowódców dowodzących w ofensywie Brusiłowa.

Gdy w marcu 1917 wybuchła w Piotrogrodzie rewolucja lutowa Nachiczewański był jednym z dwóch generałów, którzy zaproponowali carowi Mikołajowi II użycie swoich wojsk do stłumienia zamieszek, ale car nie odpowiedział na tę ofertę.

Po abdykacji cara odmówił służby Rządowi Tymczasowemu, przeszedł na emeryturę i zamieszkał z rodziną w Piotrogrodzie. Jako monarchista był także jednym z nielicznych Azerów, którzy nie zaangażowali się w działalność państwową nowo powstałej Demokratycznej Republiki Azerbejdżanu. Po rewolucji październikowej i zamordowaniu szefa piotrogrodzkiej Czeka, Mojżesza Urickiego, Nachiczewański znalazł się w grupie aresztowanych i rozstrzelanych w styczniu 1919 roku.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]