II Warszawski Batalion Etapowy
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1919 |
| Rozformowanie |
1921 |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja |
Wojska Wartownicze |
| Podległość | |
II Warszawski batalion etapowy – oddział wojsk wartowniczych i etapowych w okresie II Rzeczypospolitej pełniący między innymi służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]II Warszawski batalion etapowy sformowano w Łomży w kwietniu 1919 jako II zapasowy batalion wartowniczy[1].
Do batalionu wcielono żołnierzy starszych wiekiem i o słabszej kondycji fizycznej. Oficerowie i podoficerowie nie mieli większego doświadczenia bojowego. Batalion nie posiadał broni ciężkiej, a broń indywidualną żołnierzy stanowiły stare karabiny różnych wzorów z niewielką ilością amunicji[2].
We wrześniu 1919 dowództwo batalionu stacjonowało w Słucku[3]. Wiosną 1920 batalion podlegał Dowództwu Okręgu Etapowego „Mołodeczno”[4]. W lipcu batalion pełnił służbę garnizonową w Białymstoku. Po jego opuszczeniu, będąc w podporządkowaniu 10 Dywizji Piechoty gen. Lucjana Żeligowskiego, walczył przez kilka dni w obronie linii Narwi i poniósł duże straty. 29 lipca liczył w stanie bojowym 5 oficerów i 120 podoficerów i szeregowców. Posiadał 1 ckm[5].
W lutym 1921 bataliony etapowe przejęły ochronę granicy polsko-rosyjskiej[6]. Początkowo pełniły ją na linii kordonowej, a w maju zostały przesunięte bezpośrednio na linię graniczną z zadaniem zamknięcia wszystkich dróg, przejść i mostów[7]. Jako uzupełnienie batalion wcielił w swoje struktury żołnierzy 1/IX Grodzieńskiego batalionu wartowniczego[8]. Z końcem 1920 w Grodnie utworzono II Brygadę Etapową. Batalion wszedł w jej skład[9]. W 1921 bataliony etapowe ochraniające granicę przekształcono w bataliony celne[10].
Służba kordonowa
[edytuj | edytuj kod]Batalion we wrześniu 1919 stacjonował w Warszawie na Pradze. W grudniu 1919 wszedł w podporządkowanie DPE „Wilno" i stacjonował w Mołodecznie. Ochraniał tam szlaki kolejowe z Mołodeczna do Wilna, Potocka i Mińska. Kompanie stacjonowały w Sołach, Wilejce i Mołodecznie. 16 lutego 1920 przegrupował się ze Słucka do Mołodeczna (?) i ochraniał linię kolejową Mołodeczno – Połock. W kwietniu podlegał DOE „Mołodeczno", a we wrześniu 1920 podlegał II Brygadzie Etapowej DOE 2 Armii[1].
Dowódcy batalionu
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ ppłk Eugeniusz Pieczkowski wywodził się z armii carskiej. Do 30 listopada 1918 był internowany przez Niemców. Do Wojska Polskiego przyjęty 23 lutego 1920. Od 14 kwietnia do 31 lipca 1920 był dowódcą 2/III Batalionu Wartowniczego, a następnie dowódcą Stacji Zbornej „Kraków". Od 28 sierpnia 1920 był dowódcą II Warszawskiego batalionu etapowego, a od 1 sierpnia 1921 dowódcą 29 batalionu celnego[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Ochał 2017 ↓, s. 151.
- ↑ Odziemkowski 2013 ↓, s. 28.
- ↑ Odziemkowski 2013 ↓, s. 29.
- ↑ Odziemkowski 2013 ↓, s. 30.
- ↑ Odziemkowski 2010 ↓, s. 351.
- ↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 22.
- ↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 23.
- ↑ Spis byłych oddziałów WP 1935 ↓, s. 112.
- ↑ Ochał 2017 ↓, s. 87.
- ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 64.
- ↑ Ochał 2017 ↓, s. 90.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
- Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
- Artur Ochał: Na litewskiej rubieży Brygada KOP Grodno (1929–1939). Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2017. ISBN 978-83-8098-148-5.
- Janusz Odziemkowski: Piechota polska w wojnie z Rosją bolszewicką 1919–1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adam”, 2010. ISBN 978-83-7072-650-8.
- Janusz Odziemkowski. Użycie batalionów etapowych i wartowniczych wojsk polskich w walkach w Galicji, na Wołyniu i Lubelszczyźnie, 11 lipca – 1 września 1920. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (249), 2013. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1440-6281.
- Wiktor Brummer, Wacław Zawadzki. Spis byłych oddziałów Wojska Polskiego. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (183), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
