Przejdź do zawartości

Impromptu op. 36 (Chopin)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Impromptu Fis-dur op. 36 – drugie impromptu na fortepian skomponowane przez Fryderyka Chopina[1][2].

Utwór powstał w 1839 w Nohant[1]. Drukiem ukazał się w maju 1840 – we Francji nakładem wydawnictwa Troupenasa[3], w Niemczech nakładem Breitkopfa i Härtela[4]. Brytyjskie wydawnictwo Wessel & Co. wydało opus 36 w czerwcu 1840[5].

Budowa

[edytuj | edytuj kod]

Impromptu o formie zbliżonej do trzyczęściowej formy ABA utrzymane jest w tempie Allegretto. Pierwsza część utworu cechuje się melodyką kantylenową. Część środkowa, początkowo w tonacji D-dur, cechuje się rytmiką punktową i ostinatowym akompaniamentem. W repryzie następują przekształcenia wariacyjne. Czas trwania utworu wynosi ok. 5,5 minuty[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Mieczysław Tomaszewski, Impromptu Fis-dur op. 36, [w:] Fryderyka Chopina Dzieła Wszystkie [online], Chopin.nifc.pl.
  2. a b Marcin Tadeusz Łukaszewski: Przewodnik po muzyce fortepianowej. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2014, s. 249–250. ISBN 978-83-224-0948-0. OCLC 883554531.
  3. Deuxième Impromptu Pour Le Piano, Op. 36 [online], Chopin.nifc.pl [dostęp 2022-03-10].
  4. 2ème Impromptu pour le Piano, Op. 36 [online], Chopin.nifc.pl [dostęp 2022-03-10].
  5. 2E Impromptu pour le Piano Forte, Op. 36 [online], Chopin.nifc.pl [dostęp 2022-03-10].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]