Przejdź do zawartości

Jean Roger-Ducasse

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean Roger-Ducasse
Ilustracja
Imię i nazwisko

Jean Jules Aimable Roger-Ducasse

Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1873
Bordeaux

Pochodzenie

francuskie

Data i miejsce śmierci

9 lipca 1954
Le Taillan-Médoc

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pedagog

Jean Jules Aimable Roger-Ducasse (ur. 18 kwietnia 1873 w Bordeaux, zm. 9 lipca 1954 w Le Taillan-Médoc w departamencie Żyronda[1][2]) – francuski kompozytor i pedagog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Konserwatorium Paryskim u Gabriela Faurégo (kompozycja), Emile’a Pessarda (harmonia), André Gedalge’a (kontrapunkt i fuga) i Charlesa Auguste’a de Bériota (fortepian)[1][2]. W 1902 roku zdobył 2. miejsce w konkursie Prix de Rome za kantatę Alcyone[1][2]. W 1909 roku wraz z Maurice’em Ravelem i Charlesem Koechlinem założył Société Musicale Indépendante[1]. W tym samym roku został inspektorem śpiewu w szkołach paryskich[2]. W latach 1935–1940 był profesorem kompozycji w Konserwatorium Paryskim[1][2].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Tworzył w stylu impresjonistycznym[2]. Początkowo pozostawał pod wpływem Gabriela Faurégo i Claude’a Debussy’ego, z którym prywatnie się przyjaźnił i w 1916 roku występując razem w duecie fortepianowym wykonał jego En blanc et noir[1]. Z czasem wypracował swój indywidualny idiom, koncentrując się na brzmieniu[1]. W swoich utworach zespolił orkiestrę z partiami chóralnymi pozbawionymi całkowicie tekstu słownego, traktując głos jako kolorystyczne dopełnienie[1].

Wybrane kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Variations plaisantes sur un thème grave na harfę i orkiestrę (1906)
  • Suite française (1909)
  • Prélude d’un ballet (1910)
  • scherzo Le Joli Jeu de furet (1911)
  • Nocturne de printemps (1914)
  • Symphonie sur la Cathédrale de Reims (niedokończone)
  • poemat symfoniczny Marche française (1920)
  • Le petit faune (1954)

Utwory kameralne

  • 2 kwartety smyczkowe (I 1900–1909, II 1912–1953)
  • Romance na wiolonczelę i fortepian (1918)

Utwory fortepianowe

  • 6 préludes (1907)
  • Sonorités (1918)
  • Romance (1923)

Utwory chóralne

  • kantata Alcyone, słowa Eugène Adenis (1902)
  • poemat symfoniczny Au jardin de Margueritte na głosy solowe, chór i orkiestrę, słowa kompozytora na motywach legendy o Fauście (1905)
  • 3 motety (Regina coeli laetare, Crux fidelis, Alma Redemptoris Mater na sopran, chór i organy (1911)
  • poemat symfoniczny Ulysse et les Sirènes na chór żeński i orkiestrę (1937)

Opery

  • Orphée, libretto kompozytora (1913, wyst. Petersburg 1914)
  • Cantegril, libretto Raymond Escholier (1930, wyst. Paryż 1931)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 434. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3025. ISBN 0-02-865530-3.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]