Kaplice różańcowe w Bardzie

Kaplice różańcowe
	A/1857/808/WŁ z dnia 14.05.1981
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Bardo
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1904
Data zakończenia budowy	1936
Dane świątyni
Styl	neogotycki; neoromański; neobarokowy
Architekt	Ludwig Schneider
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
	Położenie na mapie Barda Kaplice różańcowe
	Położenie na mapie Polski Kaplice różańcowe
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kaplice różańcowe
	Położenie na mapie powiatu ząbkowickiego Kaplice różańcowe
	Położenie na mapie gminy Bardo Kaplice różańcowe
	50°30′39,00″N 16°44′46,00″E/50,510833 16,746111
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kaplice różańcowe w Bardzie – zespół kaplic poświęconych życiu i męce Jezusa Chrystusa, znajdujących się przy drodze prowadzącej z Barda na górę Różańcową, położoną na północny wschód od Barda.

Położenie

Kaplice leżą przy drodze wytyczonej na planie czworoboku położonego na wierzchołku, południowym i zachodnim stoku góry Różańcowej, w północno-wschodniej części Barda, na wysokości do 380 m n.p.m.^[2]

Historia

W latach 1902–1904 ówczesny przeor klasztoru redemptorystów Xawery Franz wykupił z rąk prywatnych właścicieli dość znaczny obszar (łatwo dostępny nawet dla ludzi starszych i chorych) i razem inż. drogowym Pawła Kastnerem wytyczył tam alejkę o szerokości 5 m i długości 1740 m, obsadzając ją lipami i klonami^[2]. Prace rozpoczęte w 1905 roku trwały aż do roku 1936, w ich trakcie zdarzały się przerwy i trudności, wynikające np. z I wojny światowej^[2]. Projekt kilku pierwszych kaplic wykonał znany niemiecki architekt Ludwig Schneider, twórca wielu kościołów na terenie Dolnego i Górnego Śląska^[2].

W latach 1904–1913 wybudowano następujące kaplice^[2]:

Zwiastowania,
Opłakiwania Chrystusa,
Jezusa nauczającego w Świątyni,
Zmartwychwstania,
Dusz pokutujących w czyśćcu,
Narodzenia Jezusa,
Biczowania,
Zesłania Ducha Świętego.

W okresie międzywojennym wybudowano następujące kaplice^[2]:

Krwawego potu Chrystusa,
Cierniem koronowania,
Ofiarowania Chrystusa,
oraz tzw. kaplicę wstępną.

Wtedy też wykonano grupę rzeźbiarską ustawioną w otwartej przestrzeni – Ukrzyżowanie. Z powodu wybuchu II wojny światowej nie dokończono w całości programu kaplic różańcowych, brakuje jeszcze trzech: Nawiedzenia, Wniebowstąpienia Pana Jezusa i Wniebowzięcia NMP^[2].

Każda kaplica utrzymana jest w innym stylu, posiadają one cechy neoromańskie, neogotyckie i neobarokowe^[2], a umieszczone w nich drewniane rzeźby są prawie naturalnej wielkości.