Przejdź do zawartości

Kazimierz Maria Podoski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Maria Podoski
Kasimir Ritter Podoski von Junosza
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

21 lipca 1895
Równe

Data i miejsce śmierci

1940
USRR, ZSRR

Przebieg służby
Siły zbrojne

Cesarsko-królewska Obrona Krajowa
Wojsko Polskie

Jednostki

54 Pułk Piechoty
12 Dywizja Piechoty
KOP
71 Pułk Piechoty
PKU Radom
KRU Sanok

Stanowiska

dowódca batalionu
komendant rejonu uzupełnień

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Kazimierz Maria Podoski herbu Junosza (ur. 21 lipca 1895 w Równem, zm. 1940 w ZSRR) – major piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Szkoła Powszechna w Ustrzykach Dolnych na Fundusz Obrony Narodowej (1939). Od lewej dyrektor szkoły Władysław Dziduszko i mjr Kazimierz Maria Podoski

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 21 lipca 1895 w Równem jako syn Augusta Podoskiego herbu Junosza (1861-1927) i Lucyny z domu Lenieckiej herbu Jelita (ur. 1868)[1][2][3]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach c. k. Obrony Krajowej. Na stopień chorążego rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 października 1916 roku. W 1918 roku jego oddziałem macierzystym był Pułk Strzelców Nr 36[4].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[5][6]. Na początku lat 20. jako oficer nadetatowy 54 Pułku Piechoty z Tarnopola służył w 12 Dywizji Piechoty w tym samym mieście jako II oficer sztabu[7]. W grudniu 1924 został przesunięty na stanowisko I oficera sztabu[8][9]. W 1928 był ponownie oficerem w służbie 54 Pułku Piechoty[10]. W marcu 1930 został przeniesiony z 54 pp do Korpusu Ochrony Pogranicza[11][12]. 2 grudnia 1930 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku i 32. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13]. W czerwcu 1933 roku został przeniesiony z KOP do 71 Pułku Piechoty w Zambrowie na stanowisko dowódcy batalionu[14]. W marcu 1935 roku został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Radom celem odbycia praktyki poborowej[15]. Według stanu z marca 1939 pełnił służbę w Komendzie Rejonu Uzupełnień Sanok na stanowisku komendanta rejonu uzupełnień[16].

Po wybuchu II wojny światowej, agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 i nastaniu okupacji sowieckiej został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD. W 1940 został zamordowany w ramach zbrodni katyńskiej. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 41/1-69 oznaczony numerem 2333)[17]. Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Był żonaty z Bronisławą z domu Jaremską (ur. 1910), z którą miał syna Bogusława (ur. 1935)[3]. Jego brat, kpt. Władysław Tadeusz Podoski (ur. 1893) także został ofiarą zbrodni katyńskiej, zamordowany w 1940 w Katyniu[18].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Kazimierz Podoski. katyn-pamietam.pl. [dostęp 2019-03-20].
  2. ↑ Kazimierz Podoski. ogrodywspomnien.pl. [dostęp 2019-03-20].
  3. ↑ a b Kazimierz Podoski h. Junosza. sejm-wielki.pl. [dostęp 2019-03-20].
  4. ↑ Lista starszeństwa c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1918 ↓, s. 160, 363.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 415.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 359.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 100, 278.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 136 z 31 grudnia 1924 roku, s. 765.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 70, 254.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 68, 192.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 117.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 38, 905.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930 roku, s. 329.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 144.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 marca 1935 roku, s. 31.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 857.
  17. ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 74. [dostęp 2015-03-08].
  18. ↑ Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. 494. [dostęp 2019-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-11)].
  19. ↑ M.P. z 1939 r. nr 121, poz. 282 „za zasługi w służbie wojskowej”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kazimierz_Maria_Podoski&oldid=74375070”