Klasztor Mater Ecclesiae
41°54′14″N 12°27′04″E/41,903750 12,451083
 Klasztor Mater Ecclesiae | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Klauzura |
tak |
| Typ zakonu |
żeński |
| Założyciel klasztoru | |
Położenie na mapie Watykanu  | |
Położenie na mapie Włoch  | |
Położenie na mapie Lacjum  | |
Położenie na mapie Rzymu  | |
| 41°54′14″N 12°27′04″E/41,903750 12,451083
| |
Klasztor Mater Ecclesiae – były rzymskokatolicki żeński klasztor klauzurowy znajdujący się w Watykanie na terenie Ogrodów Watykańskich[1]. Od 2 maja 2013 do jego śmierci 31 grudnia 2022 był rezydencją emerytowanego papieża Benedykta XVI[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Przed powstaniem klasztoru
[edytuj | edytuj kod]Budynek klasztoru przylega do części zachowanego fragmentu murów obronnych, którymi papież Leon IV kazał otoczyć bazylikę św. Piotra. Pochodząca z czasów średniowiecza wieża została przebudowana przez papieża Leona XIII na jego letnią rezydencję i nazwana jego imieniem. Podczas przebudowy dobudowano również budynki dla służby i gwardii papieskiej w tym dzisiejszy klasztor Mater Ecclesiae[1].
Historia klasztoru
[edytuj | edytuj kod]Jan Paweł II pragnął sprowadzić do Watykanu wspólnotę sióstr klauzurowych, aby wspierały one modlitwą papieża i Stolicę Apostolską. Poprosił Konsultę Żeńskich Zgromadzeń Klauzurowych o stworzenie na terenie Watykanu wspólnoty kontemplacyjnej. Na siedzibę nowego klasztoru wybrano budynek przy wieży Leona XIII, który dawniej służył żandarmerii watykańskiej, a następnie znajdowały w nim się mieszkania dla pracowników Watykanu[3]. W latach 1992–1994 budynek poddano remontowi oraz dobudowano kaplicę i chór dla zakonnic[1][4].
13 maja 1994, w trzynastą rocznicę zamachu na Jana Pawła II, klasztor rozpoczął działalność. Postanowiono, że zakonnice mieszkające w klasztorze będą się zmieniać co 5 lat. W 2009 okres ten, ze względu na duże zainteresowanie wśród zgromadzeń, zmniejszono do 3 lat. W klasztorze mieszkały:
- klaryski (1994–1999)
- karmelitanki bose (1999–2004)
- benedyktynki (2004–2009)
- wizytki (2009–2012)[1][3].
W listopadzie 2012 ponownie rozpoczęto remont klasztoru[1].
2 maja 2013 klasztor został rezydencją emerytowanego papieża Benedykta XVI, który zapowiedział, że resztę życia chce spędzić w odosobnieniu, na rozmyślaniach i modlitwie[5]. Mieszkał tam aż do swojej śmierci 31 grudnia 2022 roku.
Wnętrze klasztoru
[edytuj | edytuj kod]Główny budynek jest trzykondygnacyjny. W okresie funkcjonowania klasztoru na parterze mieściły się refektarz, kuchnia, spiżarnia, izba chorych, archiwum i biuro. Na dwóch piętrach było 12 cel dla zakonnic, a na dachu taras z widokiem na bazylikę św. Piotra. W klasztorze jest również biblioteka. W dobudowanym skrzydle znajdowała się portiernia, chór oraz kaplica. Obok zespołu budynków jest ogród, w którym mniszki uprawiały cytrusy i warzywa dla siebie oraz na stół papieski. Jedynym miejscem, do którego wstęp miały osoby z zewnątrz była kaplica[1][3][4].
Przed śmiercią emerytowany papież Benedykt XVI miał do dyspozycji pomieszczenia o łącznej powierzchni 450 m², wśród których były m.in. pokój do pracy i biblioteka[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Włodzimierz Rędzioch, Klasztor „Mater Ecclesiae” – pustelnia Benedykta XVI, t. 9/2013, Niedziela, s. 5 [dostęp 2013-05-03] (pol.).
- ↑ Dwóch papieży w Watykanie. Interia.pl, 3 maja 2013. [dostęp 2013-05-03]. (pol.).
- ↑ a b c W sercu Kościoła. Siostry Wizytki / wizytki.pl, 13 marca 2010. [dostęp 2013-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 marca 2016)]. (pol.).
- ↑ a b Jan Paweł II, klaryski i Fatima. klodzko.klaryski.org. [dostęp 2013-05-03]. (pol.).
- ↑ a b Benedykt XVI wraca do Watykanu. Interia.pl, 2 maja 2013. [dostęp 2013-05-03]. (pol.).
