Klon ginnala

Klon ginnala
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	mydleńcowce
Rodzina	mydleńcowate
Rodzaj	klon
Gatunek	klon tatarski
Podgatunek	Klon ginnala
	Nazwa systematyczna
	Acer tataricum subsp. ginnala (Maxim.) Wesmael; Bull. Soc. Roy. Bot. Belgique 29: 31 1890
Synonimy
	Acer acinatum auct.; Acer ginnala Maxim.; Acer ginnala var. aidzuense Franch.; Acer ginnala f. aidzuense (Franch.) Schwer.; Acer ginnala subsp. euginnala Pax (nom. inval.); Acer tataricum var. ginnala (Maxim.) Maxim.; Acer tataricum var. laciniatum Regel; Acer theiferum W.P.Fang;
	Acer acinatum auct.; Acer ginnala Maxim.; Acer ginnala var. aidzuense Franch.; Acer ginnala f. aidzuense (Franch.) Schwer.; Acer ginnala subsp. euginnala Pax (nom. inval.); Acer tataricum var. ginnala (Maxim.) Maxim.; Acer tataricum var. laciniatum Regel; Acer theiferum W.P.Fang;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Klon ginnala (Acer tataricum subsp. ginnala (Maxim.) Wesm.) – podgatunek klonu tatarskiego należącego do rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae Juss.)^[3]^[4]. Występuje naturalnie w północno-wschodnich Chinach (między innymi w Mandżurii), na Półwyspie Koreańskim oraz w Japonii. Bywa sadzony w Europie jako wytrzymały krzew ozdobny^[5].

Morfologia

Pokrój: Zrzucające liście małe drzewo lub krzew. Dorasta do 6 m wysokości^[5]. Mają szeroką, zaokrągloną, gęstą i nisko osadzoną koronę i cienkie pędy.
Liście: Ulistnienie jest naprzeciwległe. Ich blaszka liściowa mierzy 4–9 cm długości oraz 3–6 cm szerokości, jest podwójnie ząbkowana, potrójnie klapowana (czasami 5-klapowana), środkowa klapa jest z długą, zaostrzoną końcówką^[5]. Liście są dość sztywne, ciemnozielone, często mają białe lub różowe plamki, są nieowłosione^{[potrzebny przypis]}. Jesienią przebarwiają się na jasnoczerwono^[5].
Kwiaty: Zebrane w wiechy. Kwiaty drobne, zielonkawe lub białe, pachnące^{[potrzebny przypis]}.
Owoce: Orzeszki ze skrzydełkami ustawionymi pod kątem ostrym lub równoległe^[5].

Zastosowanie

Roślina ozdobna - owoce (orzeszki) najczęściej mają kolor różowokarminowy. Roślina bardzo odporna na niskie temperatury i niekorzystne warunki środowiska (jedynie nie toleruje gleb zbyt wilgotnych)^{[potrzebny przypis]}. Kwitnie od lipca do sierpnia^[5]. Owoce dojrzewają do sierpnia do października^{[potrzebny przypis]}.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-09-26] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Acer tataricum subsp. ginnala (Maxim.) Wesm.. The Plant List. [dostęp 2016-09-26]. (ang.).
↑ Taxon: Acer ginnala. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-04]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Gregor Aas, Andreas Riedmiller: Trees of Britain & Europe. London: HarperCollins, 1994, s. 116. ISBN 978-0-00-219993-3. (ang.).

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-09-26] (ang.).

[tpl-3] Acer tataricum subsp. ginnala (Maxim.) Wesm.. The Plant List. [dostęp 2016-09-26]. (ang.).

[grin-4] Taxon: Acer ginnala. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-04]. (ang.).

[aas-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Gregor Aas, Andreas Riedmiller: Trees of Britain & Europe. London: HarperCollins, 1994, s. 116. ISBN 978-0-00-219993-3. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]