Kościół Mariacki we Freyburgu (Unstrut)

Kościół Mariacki
St. Marien
	kościół farny
	; Widok z południowego zachodu
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Saksonia-Anhalt
Miejscowość	Freyburg (Unstrut)
Wyznanie	protestanckie
Kościół	Ewangelicki Niemiec Środkowych
Imię	św. Marii
Historia
Data rozpoczęcia budowy	ok. 1225
Data zakończenia budowy	ok. 1230
Ważniejsze przebudowy	1408–1409,; 1496–1497
Dane świątyni
Styl	[późnoromański, gotycki
Świątynia; • materiał bud.	; • kamień
Wieża kościelna; • liczba wież	; 3
Liczba naw	3
Organy; • liczba głosów	; 24
	Położenie na mapie Saksonii-Anhaltu Kościół Mariacki
	Położenie na mapie Niemiec Kościół Mariacki
	51°12′42,6″N 11°46′16,0″E/51,211833 11,771111
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Mariacki (niem. St. Marien) – luterański, romańsko-gotycki kościół farny, znajdujący się w niemieckim mieście Freyburg (Unstrut). Jest jednym z obiektów na szlaku Straße der Romanik(inne języki)^[1].

Historia

Budowę kościoła zlecił ok. 1225 roku landgraf Ludwik IV Święty z żoną św. Elżbietą Węgierską^[1]^[2], jego kształt wzorowano na katedrze w Naumburgu^[3]. W latach 1408–1409 rozbudowano prezbiterium, a w latach 1496–1497 przebudowano korpus nawowy^[4]. Podczas restauracji w 1930 roku przywrócono romański wygląd portalu głównego^[5].

Architektura

Świątynia została wzniesiona z wapienia muszlowego^[6], posiada cechy późnego romanizmu i gotyku, od czasów XV-wiecznej przebudowy ma układ halowy. Jego charakterystyczną cechą są trzy wieże^[1] – dwie przy zachodniej fasadzie i jedna nad skrzyżowaniem naw. Prezbiterium przykryte jest sklepieniem sieciowym, a nawę główną przykrywają zarówno sklepienia sieciowe, jak i gwiaździste. Nawy boczne wieńczą sklepienia żebrowe. Korpus nawowy ma długość czterech przęseł^[4].

Wyposażenie

Późnogotycki ołtarz główny wykonano ok. roku 1500, jego dekoracja rzeźbiarska przypisywana jest Hansowi Gottwaldowi von Lohrowi, uczniowi Tilmana Riemenschneidera. W centralnej części ołtarza widnieje scena Koronacji Matki Bożej, otoczonej przez anioły i wieńczonej przez baldachim w formie wykręconych i skrzyżowanych ze sobą gałęzi wznoszących się na cienkich, skręconych kolumienkach. Baldachim zdobią figury świętych Katarzyny i Barbary. Na bocznych skrzydłach przedstawiono sceny Zwiastowania Pańskiego, Nawiedzenia Maryi Panny, Narodzin Chrystusa i Zaśnięcia Matki Bożej. Na zewnętrznej stronie skrzydeł od ok. 1600 roku widnieją postaci Ewangelistów^[5].

Chrzcielnica w kształcie kielicha, dekorowana puttami^[5], powstała w roku 1592^[6]. W nawie południowej przechowywany jest późnogotycki krucyfiks. Wnętrze zdobi również figura św. Anny Samotrzeciej^[5].

W kościele znajdują się szesnasto- i siedemnastowieczne nagrobki:

Christopha von Taubenheima z 1536,
Anny von Wolstrop z 1557,
Hansa von Wiltpercka z 1570,
Laurentiusa Fürstenauera z 1607,
V. Fürstenauera z 1607 (nagrobek dziecięcy),
pani Fürstenauer z 1616^[4].

Organy wykonano w 1861 roku w warsztacie Conrada Geißlera(inne języki), w 1941 zostały przebudowane przez przedsiębiorstwo Jehmlich Orgelbau Dresden(inne języki), a w latach 1988–1999 przywrócone do pierwotnej konfiguracji przez Norberta Sperschneidera. Składają się z 24 głosów, mają mechaniczną trakturę gry^[7]. Na wieżach wiszą dzwony odlane między XIII a XVI wiekiem^[8].