Kościół Saint Augustin w Paryżu
48°52′33″N 2°19′09″E/48,875833 2,319167 nr rej. PA00088813
| |||||||||||
| |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Paryża  | |||||||||||
Położenie na mapie Francji  | |||||||||||
Położenie na mapie Île-de-France  | |||||||||||
| 48°52′33″N 2°19′09″E/48,875833 2,319167
| |||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||
Kościół Saint-Augustin (św. Augustyna) w Paryżu – świątynia w stylu eklektycznym w VIII dzielnicy.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Powstanie kościoła związane jest z wielką przebudową Paryża w latach 60. i 70. XIX wieku. VIII dzielnica przechodziła wówczas zasadnicze zmiany urbanistyczne i demograficzne, mające zmienić ten zamieszkany przez ubogie mieszczaństwo rejon w reprezentacyjny obszar otaczający dworzec Saint Lazare.
Autorem projektu był Victor Baltard, autor kompleksu Hal, który także i w tym kościele zastosował na dużą skalę żelazo i inne metale jako podstawę konstrukcji. W kościele zbudowano jedne z pierwszych we Francji organy o trakturze elektrycznej.
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Kościół ma 94 metry długości i 80 wysokości, jest zwieńczony kopułą i stanowi typową dla Cesarstwa mieszankę stylów. Celem budowy obiektu było bowiem stworzenie gmachu harmonizującego bogactwem ozdób i monumentalizmem z całą elegancką dzielnicą. Jest jednonawowy, kopuła umieszczona została nad prezbiterium. Wejście do kościoła wiedzie poprzez fasadę łączącą cechy gotyku oraz renesansu – jej centralnym punktem jest rozeta oraz rząd rzeźb ewangelistów nawiązujący do układu fasady w paryskiej Notre-Dame. Całość ujęta została pomiędzy korynckie pilastry oraz wieńczący kompozycję tympanon z krzyżem. Wejście do kościoła wiedzie poprzez trzy arkadowe łuki. Kopuła kościoła zdecydowanie powiela renesansowy model budowy tego typu konstrukcji.
Wnętrze budynku urządzono również z typowym dla epoki przepychem; naśladuje ono kościoły bizantyjskie w układzie wnętrza i oświetlenia. Okna kościoła wypełniają witraże z wizerunkami pierwszych chrześcijańskich świętych, zaś w nawie głównej oraz na chórze ustawiono rząd posągów świętych naturalnej wielkości. Układ prezbiterium, z ołtarzem w formie baldachimu oraz kompozycją fresków i płaskorzeźb, także przypomina kościoły wschodnie. Okna kościoła ułożone są na dwóch poziomach i stanowią kombinację stylu neogotyckiego (maswerki) oraz romańskiego (kształt półkolistych łuków).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]