Przejdź do zawartości

Kościół Starokatolicki w Niemczech

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Starokatolicki w Niemczech
Ilustracja
Klasyfikacja systematyczna wyznania
Chrześcijaństwo
 └ katolicyzm
   └ Starokatolicyzm
Ustrój kościelny

episkopalno-synodalny

Zwierzchnik

bp dr Matthias Ring

Zasięg geograficzny

Niemcy

Członkostwo

Unia Utrechcka Kościołów Starokatolickich, Światowa Rada Kościołów, Konferencja Kościołów Europejskich

Strona internetowa

Kościół Starokatolicki w Niemczech (de: Katholisches Bistum der Alt-Katholiken in Deutschland) – kościół starokatolicki, będący najliczniejszym członkiem Unii Utrechckiej Kościołów Starokatolickich (26 tys. wiernych). Kościół należy również do Światowej Rady Kościołów. Organem prasowym wspólnoty jest „Christen heute. Zeitung der Alt-Katholiken für Christen heute”. Zwierzchnikiem kościoła jest bp dr Matthias Ring.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Podwaliny pod zorganizowanie Kościoła Starokatolickiego w Niemczech położono już na I Kongresie Starokatolików w Monachium (1871). W dniu 4 czerwca 1873 r. zgromadzenie delegatów kolejnego II Kongresu starokatolików, dokonało wyboru pierwszego biskupa starokatolickiego Niemiec ks. prof. Josepha Reinkensa. Sakrę biskupią otrzymał on w dniu 11 sierpnia 1873 r. w Rotterdamie z rąk biskupa Hermana Heykampa z diecezji Deventer Kościoła Starokatolickiego w Holandii. Pierwszy synod Katolickiego Biskupstwa Starokatolików w Niemczech odbył się w 1874 r. w Bonn. W obradach synodalnych brało udział ponad 100 przedstawicieli. 4 lipca 1875 r. rząd pruski przyznał starokatolikom państwową opiekę prawną.

7 listopada 2009 roku dokonano wyboru nowego zwierzchnika Kościoła w osobie ks. dra Mateusza Ringa, który zastąpił na tym stanowisku bpa Joachima Vobbego. Przyjął on sakrę biskupią 20 marca 2010 roku w ewangelickim kościele miejskim w Karlsruhe.

Nauka Kościoła Starokatolickiego w Niemczech

[edytuj | edytuj kod]

Doktryna Starokatolicka opiera się na nauce niepodzielonego Kościoła Powszechnego pierwszych wieków, ujętej w ustaleniach Soborów Ekumenicznych. Starokatolicy najwyższą cześć oddają Bogu, wyznają wiarę w realną obecność ciała i krwi pańskiej w Eucharystii, zaś komunia jest udzielana pod dwiema postaciami: chleba i wina. Eucharystia nie jest w starokatolicyzmie powtórzeniem ofiary Chrystusa, a jej upamiętnieniem czy też uobecnieniem. W starokatolicyzmie istnieje również kult Maryi Panny, jednak odrzucany jest dogmat o jej Niepokalanym Poczęciu i Wniebowzięciu, zniesione zostały dogmaty przyjęte przez Kościół zachodni po rozłamie z Kościołem wschodnim. Starokatolicy oddają cześć także aniołom, apostołom, męczennikom i świętym. Kościół umożliwia spowiedź w konfesjonale, ale wiernym odpuszcza się grzechy także w trakcie mszy podczas spowiedzi powszechnej. Kościoły starokatolickie nie uznają nieomylności i władzy papieży.

Duchowni

[edytuj | edytuj kod]

Obecnie Kościół liczy 99 księży w 57 parafiach. Duchownym Kościoła starokatolickiego może być zarówno mężczyzna jak i kobieta, który(a) ukończył(a) wyższe studia teologiczne na uniwersytecie oraz Starokatolickie Seminarium Duchowne w Bonn i zdał(a) Egzamin Kościelny dopuszczający do święceń. Biskupem (biskupką) w Kościele starokatolickim może być kapłan (kapłanka) wybrany przez Synod Ogólnokrajowy, konsekrowany(a) przez przynajmniej trzech biskupów – członków Międzynarodowej Konferencji Biskupów Starokatolickich Unii Utrechckiej. Kapłanów (Kapłanki) nie obowiązuje celibat. W Niemczech obowiązują stroje liturgiczne podobne jak w Kościele rzymskokatolickim.

Parafie i kaplice

[edytuj | edytuj kod]
Parafia św. Piotra w Hamburgu
Kaplica św. Marka w Akwizgranie
Kościół Pokoju w Essen
Kościół w Karlsruhe
Kościół św. Mikołaja w Koburgu
Kościół w Konstancji
Kościół św. Teresy w Nordstrand

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]