Krajobraz rolniczy
Krajobraz rolniczy – typ krajobrazu kulturowego, ukształtowany pod wpływem działalności rolniczej; to krajobraz m.in. pól uprawnych, powstałych w wyniku wypalania lub karczowania lasów w celu uprawy zbóż, roślin okopowych itp. oraz ukształtowany w wyniku wieloletniego użytkowania rolniczego.
Krajobrazy rolnicze charakteryzują się fauną i florą w znacznym stopniu zorganizowaną i kontrolowaną przez człowieka. Wpływ na gleby jest również bardzo silny: melioracje, nawożenie, stosowanie środków ochrony roślin itd. Z krajobrazem rolniczym ściśle związane są np. rośliny segetalne.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Rychling, Jerzy Solon: Ekologia krajobrazu. Wydanie drugie zmienione i rozszerzone. Wyd PWN, Warszawa 1996, ISBN 83-01-11961-6., strony: 100, 146, 261-264, 265.
- Józef Banaszak, Henryk Wiśniewski: Podstawy ekologii. Wyd. A. Marszałek, Toruń 2005, ISBN 83-7441-042-6, strony: 407, 417.
- Leszek Starkel (red.): Geografia Polski. Środowisko przyrodnicze. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 1999, ISBN 83-01-12803-8, strony: 127, 412.
