Przejdź do zawartości

Krakowski Okręg Wojskowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Krakowski Okręg Wojskowy (KOW, DOW V) – terenowy organ wykonawczy Ministra Obrony Narodowej w sprawach operacyjno-obronnych istniejący w latach 1945−1954 i 1992−1998.

Siedziba dowództwa Okręgu: Kraków, w l. 1992–1998, ul. Rakowicka 29.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Lata 1945–1954

Krakowski Okręg Wojskowy utworzono rozkazem NDWP z 1 lutego 1945. Okręg objął początkowo województwa: śląsko-dąbrowskie, krakowskie i rzeszowskie, a po utworzeniu Śląskiego Okręgu Wojskowego, województwa krakowskie i rzeszowskie.

Dowództwo Krakowskiego Okręgu Wojskowego zostało sformowano według etatu nr D1/17. W jego skład wchodziły:

  • dowództwo
  • oddziały: ogólno-organizacyjny, mobilizacji i uzupełnień oraz administracyjno-gospodarczy
  • wydział polityczno-wychowawczy
  • kwatermistrzostwo
  • referaty: szyfrów, zdrowia i transportowy
  • wojskowy sąd okręgowy i prokuratura
  • plutony: wartowniczy i transportowy.

W listopadzie 1945 Dowództwo Okręgu Wojskowego Kraków otrzymało oznaczenie DOW nr V. W tym czasie dowództwu temu podlegały cztery dywizje piechoty: 6, 8, 9 i 17 DP.

Jesienią 1945 przy Dowództwie Krakowskiego OW został sformowany Wydział Wojsk Ochrony Pogranicza II kategorii. Na stanowisko szefa wydziału został wyznaczony płk Wacław Spilczyński. Szefowi wydziału podlegał 8 i 9 Oddział Ochrony Pogranicza oraz trzy samodzielne kompanie łączności[1]. We wrześniu 1946 wydział został rozformowany, a 8 Rzeszowski Oddział WOP i 9 Krakowski Oddział WOP podporządkowane bezpośrednio szefowi Departamentu WOP w Warszawie[2].

W 1946 Dowództwo OW V przeniesiono na nowy etat dowództwa okręgu typu B. W jego składzie znajdowało się:

  • dowództwo i sztab
  • zarząd polityczno-wychowawczy
  • wydziały: inżynieryjno-saperski, lotniskowy, personalny i finansowy
  • inspektoraty: broni pancernej i artylerii
  • kwatermistrzostwo
  • okręgowy sąd wojskowy i prokuratura
  • duszpasterstwo

W 1949 r. okręg przemianowano na Krakowski Okręg Wojskowy (KOW). W 1951 r. na terenie okręgu utworzono dwa korpusy piechoty typu B (11. i 12.), z których każdy miał po trzy dywizje piechoty (11 KP − 2, 7 i 29 DP; 2 KP − 6, 9 i 30 DP). Rok później korpusy te przemianowano na korpusy armijne.

W 1954 Krakowski OW rozformowano.

Lata 1992–1998

Na podstawie rozkazu MON/69 z 18.09.1991 przystąpiono ponownie do formowania Krakowskiego Okręgu Wojskowego, który rozpoczął funkcjonowanie od października 1992 r. Okręg objął terytorium 13 województw oraz kilkanaście wydzielonych garnizonów na terenie pozostałych OW z jednostkami podporządkowanymi KOW. W chwili powołania okręgu na jego terytorium stacjonowały dwie jednostki liniowe: 1 Pułk Specjalny (centralnego podporządkowania) i 6 Brygada Desantowo-Szturmowa. Od podstaw rozpoczęto formowanie: 3 Brygady Zmechanizowanej, 21 Brygady Strzelców Podhalańskich, 14 Brygady Pancernej, 5 Pułku Dowodzenia i 2 Pułku Rozpoznawczego. W 1994 przystąpiono do organizowania 25 Dywizji Kawalerii Powietrznej. Z jednostek zabezpieczenia bojowego w skład KOW wchodziły: 1 Pułk Drogowo- Mostowy, 3 Pułk Saperów, 12 Pułk Komunikacyjny i 5 Batalion Obrony Przeciwchemicznej. Z dniem 1.12.1998 dowództwu KOW podporządkowano: 5 Brygadę Pancerną "Skorpion", 5 Brygadę Artylerii Armat i 18 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej.

Z dniem 31.12.1998 Krakowski Okręg Wojskowy został rozformowany. Na bazie jego jednostek utworzono Korpus Powietrzno-Zmechanizowany

Jednostki podległe dowódcy Krakowskiego OW

[edytuj | edytuj kod]

1945

1953

1995

Obsada personalna Dowództwa Krakowskiego OW

[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy okręgu wojskowego:

Zastępcy dowódcy do spraw liniowych:

Szefowie sztabu:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jan Ławski, Czesław Żmuda, Wojska Ochrony Pogranicza ... s. 29, 30, 40.
  2. Paweł Piotrowski, Śląski Okręg Wojskowy ... s. 44.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jerzy Kajetanowicz, Polskie wojska lądowe 1985-2000. Przegląd Wojsk Lądowych 2000, nr 9.
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Jan Ławski, Czesław Żmuda, Wojska Ochrony Pogranicza w latach 1945–1946, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 4 (40), Warszawa 1966, ss. 3-48.
  • Paweł Piotrowski, Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne 1945–1956, Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 2003, ISBN 83-88542-53-2, OCLC 830528040.
  • Stanisław Zając, Z dziejów Krakowskiego Okręgu Wojskowego, Wyd. Bellona, Warszawa 1995.