Przejdź do zawartości

Kuślin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kuślin
wieś
Ilustracja
Centrum, remiza strażacka i stary wóz gaśniczy
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

nowotomyski

Gmina

Kuślin

Liczba ludności (2006)

558

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

64-316[2]

Tablice rejestracyjne

PNT

SIMC

0587560

Położenie na mapie gminy Kuślin
Mapa konturowa gminy Kuślin, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kuślin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kuślin”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kuślin”
Położenie na mapie powiatu nowotomyskiego
Mapa konturowa powiatu nowotomyskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kuślin”
Ziemia52°21′46″N 16°18′54″E/52,362778 16,315000[1]
Architektura drewniana w centrum

Kuślinwieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Kuślin (miejscowość jest siedzibą gminy Kuślin).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Osada znana od 1404. Wieś Kuslino położona była w 1580 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego[3]. W 1741 przeniesiona na prawa olęderskie.

Leon Plater w XIX-wiecznej książce pod tytułem "Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Księztwa Poznańskiego" (wyd. 1846) zalicza Kuślin do wsi większych w ówczesnym powiecie bukowskim, który dzielił się na cztery okręgi (bukowski, grodziski, lutomyślski oraz lwowkowski)[4]. Kuślin należał do okręgu bukowskiego, w obrębie majętności prywatnej Głuponie, której właścicielem była wówczas Stanisława Szczaniecka[4]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 369 mieszkańców i 45 dymów (domostw)[4].

Pod koniec XIX wieku, 80% mieszkańców wsi stanowiła napływowa ludność niemiecka, która założyła Ewangelicką Szkołę Podstawową i wybudowała kościół ewangelicki w 1882. Po I wojnie światowej, mimo iż wieś znalazła się w granicach Polski, stan zasiedlenia nie zmienił się i nadal większość ludności była pochodzenia niemieckiego. Podczas powstania wielkopolskiego, w czasie walk, zdobyto tutaj 25 karabinów. Po 1945 roku, wieś zasiedlili głównie przybysze ze wschodnich krańców Polski. W 1954 roku Kuślin stał się gromadą, a od 1973 roku, siedzibą gminy. Kuślin obecnie liczy przeszło 558 mieszkańców.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kuślin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Zabytki i osobliwości

[edytuj | edytuj kod]
  • neogotycki kościół z 1882 - parafialny (proboszcz ks. Sławomir Kramarczyk) oraz dom kościelnego z 1896,
  • zabytkowe domy drewniane z poł. XIX i pocz. XX wieku, np. ul. Powstańców Wlkp. 1, 29 i 46,
  • młyn z 1912 wraz z domem młynarza i budynkiem gospodarczym,
  • pomnik poświęcony poległym mieszkańcom,
  • pomnik (głaz pamiątkowy) ku czci Jana Pawła II z napisem na tablicy w kształcie mapy Polski, o treści: Nie lękajcie się, otwórzcie drzwi Chrystusowi... W hołdzie Janowi Pawłowi II, Mieszkańcy Gminy Kuślin,
  • stary, konny wóz strażacki przed remizą, stojący w towarzystwie figury św. Floriana.

Ludzie związani z Kuślinem‎‎

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: ‎‎Ludzie związani z Kuślinem‎.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • praca zbior., Słownik krajoznawczy Wielkopolski, PWN, Warszawa-Poznań, 1992, s.131, ISBN 83-01-10630-1
  • praca zbiorowa, Zabytki architektury i budownictwa w Polsce, Województwo poznańskie 32, cz. 2, Ośrodek Dokumentacji Zabytków, Warszawa, 1998, ss.297-298, ISBN 83-86334-37-1

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 65762
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 645 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska t. I, Warszawa 1883, s. 77.
  4. a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 198-201.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]