Kunice (województwo łódzkie)

Kunice
	wieś
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	opoczyński
Gmina	Sławno
Liczba ludności (2022)	405
Strefa numeracyjna	44
Kod pocztowy	26-332
Tablice rejestracyjne	EOP
SIMC	0551852
	Położenie na mapie gminy Sławno Kunice
	Położenie na mapie Polski Kunice
	Położenie na mapie województwa łódzkiego Kunice
	Położenie na mapie powiatu opoczyńskiego Kunice
	51°24′10″N 20°11′02″E/51,402778 20,183889
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kunice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Sławno^[4]^[5]. Zajmuje obszar około 387 hektarów, które zamieszkuje około 360 mieszkańców.

Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Wawrzyńca^[6].

Części wsi

Integralne części wsi Kunice^[4]^[5]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0551869	Horomanów	część wsi
0551875	Kolonijka	część wsi
0551881	Kotynówka	część wsi

Historia

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1360 roku. Była ona osadą rodową Kunickich (herbu Bończa), którzy należeli do drobnej szlachty. W tym czasie było tu osiem odrębnych dworów.

W następnych wiekach wieś nadal była siedliskiem drobnej szlachty, chociaż zmieniła właścicieli. Jeszcze w 1775 roku były tu trzy odrębne dwory. Ze wsi tej dziesięcinę z łanów kmiecych czerpała kolegiata św. Floriana w Krakowie. Ostatnim właścicielem majątku ziemskiego w Kunicach była rodzina Ossowskich. Henryk Ossowski był adiutantem dowódcy, pierwszego oddziału partyzanckiego w czasie okupacji niemieckiej majora Henryka Dobrzańskiego ps. Hubal.

W Warszawie, w 2001 roku zmarła przedstawicielka tej rodziny pani Wanda_Ossowska. W majątku stał dwór murowany o charakterze klasyczstycznym, pochodził on z XIX wieku. Wystawiony został na planie prostokąta i ozdobiony portykami. Pokryty był dachem naczółkowym. Spłonął w 1954 roku.

W 1993 roku oddano do użytku budynek nowej szkoły podstawowej, której 28 maja 2000 roku nadano imię Wandy i Henryka Ossowskich.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

Kościół

Osobny artykuł: Kościół św. Wawrzyńca w Kunicach.

Kościół pod wezwaniem św. Wawrzyńca pierwotny był drewniany i sięgał początku XIV wieku. Obecny został wzniesiony w latach 1925-30 według projektu architekta Wacława Borwieckiego na miejscu drewnianego. W jego wnętrzu znajduje się kamienna chrzcielnica z XVII wieku oraz obrazy z XVIII wieku. Przy kościele zachował się zwyczaj, że każdego wieczoru dzwoni się dla uczczenia pamięci poległych w obronie ojczyzny. Były proboszcz ks. Jan Matejek kolekcjonował zbiory rycin i obrazów związanych z kultem maryjnym. Dziś świątynia jest punktem etapowym corocznej Warszawskiej Pielgrzymki pieszej na Jasną Górę.

Osobowości

Wacław Kunicki, autor Wizerunku szlachcica polskiego, dzieła wydanego w 1615 r.
Henryk Ossowski, adiutant majora "Hubala"

Zobacz też

Kunice

Przypisy

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 65226
↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 634 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ ^a ^b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑ ^a ^b GUS. Rejestr TERYT
↑ Opis parafii na stronie diecezji

Bibliografia

Aleksandra Ziółkowska-Boehm: Dwór w Kraśnicy i Hubalowy Demon, PIW, Warszawa 2009, ISBN 978-83-06-03221-5
Kunice // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 4, Warszawa : nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1880-1914.
Kunice. kunice.wizytowka.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-06)].

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 65226

[2] NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .

[poczta-3] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 634 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[R2013-4] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

[teryt-5] GUS. Rejestr TERYT

[par-6] Opis parafii na stronie diecezji

[2]

[3]

[1]

[4]

[5]

[6]

Siedziba gminy	Sławno
Wsie	Antoninów Antoniówka Bratków Celestynów Dąbrowa Dąbrówka Gawrony Grążowice Grudzeń-Kolonia Grudzeń-Las Józefów Kamień Kamilówka Kozenin Kunice Ludwinów Olszewice Olszowiec Ostrożna Owadów Popławy Prymusowa Wola Psary Sepno-Radonia Sławno Sławno-Kolonia Szadkowice Tomaszówek Trojanów Unewel Wincentynów Wygnanów Zachorzów Zachorzów-Kolonia
Kolonia	Olszowiec-Kolonia
Osada leśna	Prymusowa Wola
Integralne części wsi	Benignów Brzezinki Budy Bratkowskie Budy Kamieńskie Dęborzyczka Góry Horomanów Huta Janków Kalinówka Kolonia Kuniczki Kolonijka (Kunice) Kolonijka (Zachorzów) Kotynówka (Grążowice) Kotynówka (Kunice) Książ Łokietka Młyn-Kolonia Modrzew Murzynek Podgaj Skórkówka Stara Wieś Unewel-Gajówka Unewel-Kolonia Władysławów Zaolzie