Przejdź do zawartości

Leasing zwrotny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Leasing zwrotny (ang. sale-and-leaseback) – szczególny rodzaj leasingu finansowego, w którym leasingodawca kupuje dobro inwestycyjne od przyszłego leasingobiorcy, a następnie oddaje mu je do użytkowania, ewentualnie pobierania pożytków. Dostawcą przedmiotu i odbiorcą jest ten sam podmiot, który zobowiązuje się do uiszczania rat leasingowych na rzecz nowego właściciela. Odmrażając kapitał wcześniej ulokowany w środkach nadal z nich korzysta, a raty leasingowe stanowią dla niego koszt uzyskania przychodu[1].

Kiedy umowa leasingu wygaśnie przedsiębiorca może ponownie stać się właścicielem środka trwałego. Oczywiście sprzedaż środków inwestycyjnych firmie leasingowej jest przychodem firmy i niesie za sobą obowiązek odprowadzenia podatku VAT i podatku dochodowego.

Leasing zwrotny może przynieść korzyści przede wszystkim tym przedsiębiorstwom, które posiadają wysoką wartość środków trwałych, ale potrzebują poprawić swoją płynność finansową lub uzyskane z leasingu zwrotnego środki chcą przeznaczyć na inwestycje.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Leasing zwrotny, [w:] Pojęcia stosowane w statystyce publicznej [online], Główny Urząd Statystyczny [dostęp 2021-09-06].