Linia rozgraniczenia
Linia rozgraniczenia – w sztuce wojennej umownie ustalona na mapie lub w terenie linia, oddzielająca pasy lub rejony działania sąsiednich pododdziałów, oddziałów lub związków wojsk lądowych[1]. Przebieg linii rozgraniczenia jest określany przez dowódcę (przełożonego) w rozkazie lub meldunku bojowym i przedstawiany na mapie w postaci znaku taktycznego.
Linia rozgraniczenia w Straży Granicznej (SG) stosowana jest przy rozgraniczeniu: oddziałów SG, granicznych jednostek organizacyjnych SG, pododdziałów odwodowych SG, pomiędzy rejonami jednostek pływających SG, rejonów, które przydziela się funkcjonariuszom wykonującym czynności operacyjno-rozpoznawcze[2]. Przebieg linii rozgraniczenia opisuje się punktami terenowymi (granicami administracyjnymi) od granicy państwowej – w głąb kraju. Wyłączność danego punktu opisuje się, przed jego nazwą, skrótem „wył.”[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Regulamin działań 1999 ↓, s. 267.
- ↑ Zbiór znaków umownych i skrótów, obowiązujących w Straży Granicznej. W: Załącznik do decyzji nr 50/98 Dyrektora Zarządu Ochrony Granicy Państwowej z dnia 17 września 1998 r.: Część III, pkt 3 – Siły, ich rozmieszczenie, pełnienie służby granicznej i prowadzenie działań granicznych. Straż Graniczna, 1998-09-17, s. 10.
- ↑ Zbiór znaków umownych i skrótów, obowiązujących w Straży Granicznej. W: Załącznik do decyzji nr 50/98 Dyrektora Zarządu Ochrony Granicy Państwowej z dnia 17 września 1998 r.: Część I, pkt 5 – Zasady ogólne. Straż Graniczna, 1998-09-17, s. 2.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mała Encyklopedia Wojskowa, tom II (K – P), Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1970, wyd. I.
- Regulamin działań wojsk lądowych. Warszawa: Dowództwo Wojsk Lądowych, DWLąd16/99.
