Przejdź do zawartości

Lorenzo Costa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lorenzo Costa
Ilustracja
Lorenzo Costa z "Żywotów malarzy" Giorgia Vasariego (1568)
Imię i nazwisko

Lorenzo di Ottavio Costa

Data i miejsce urodzenia

ok. 1460
Ferrara

Data i miejsce śmierci

5 marca 1535
Mantua

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

malarstwo, rysunek, freski

Epoka

renesans

Ważne dzieła
  • Koncert
  • Okręt Argonautów
  • Portret Battisty Fiery
  • Święta Rodzina
Okręt Argonautów (1484-1490)
Koncert wokalny przy akompaniamencie lutni (ok. 1490)
Święta Rodzina (ok. 1490)
Giovanni Bentivoglio (ok. 1492)
Triumf Śmierci (1490)

Lorenzo Costa (ur. ok. 1460 w Ferrarze, zm. 5 marca[1] 1535 w Mantui) – włoski malarz, rysownik, grafik i freskant okresu renesansu.

Życie

[edytuj | edytuj kod]

Był synem malarza Giovanniego Battisty Costa. Kształcił się w Ferrarze w pracowni Ercole de’ Robertiego i być może u Cosima Tury. W latach 1483–1506 działał w Bolonii, gdzie pracował dla rodu Bentivoglio i współpracował z Francesco Francią. Wykonał szereg dzieł do kościołów bolońskich: San Giovanni in Monte, San Petronio, San Martino oraz San Giacomo Maggiore. Później przeniósł się do Mantui, gdzie pracował na dworze Gonazagów. W 1506 został nadwornym malarzem miasta po śmierci Mantegni. W latach 1497–1499 odbył podróż do Florencji, gdzie poznał prace Filippina Lippi, które wpłynęły na zmianę jego stylu[2]. Pochowany został w kościele San Silvestro w Mantui. Jego dwaj synowie Ippolito Costa (1506-1561) i Girolamo Costa oraz prawdopodobnie wnuk Lorenzo Costa Młodszy (1537-1583) również byli malarzami. Do uczniów i współpracowników Costy należeli m.in. Dosso Dossi, Amico Aspertini (1474-1552) i Ludovico Mazzolino (1480-1528).

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Malował kompozycje religijne, mitologiczne, alegoryczne oraz portrety. W pierwszym okresie twórczości pozostawał pod silnym wpływem przedstawicieli szkoły ferraryjskiej Cosima Tury, Francesca del Cossa i Ercole de’ Robertiego. W latach 1488–1490 namalował trzy wielkoformatowe dzieła do kaplicy Bentigvoliów w kościele San Giacomo Maggiore (Świętego Jakuba Starszego) w Bolonii, charakteryzujące się zdecydowaną kompozycją, bogactwem detali, twardym rysunkiem i chłodnym kolorytem (Tronująca Madonna, Triumf Śmierci, Triumf Sławy). W latach 1504–1506 był współautorem, obok Francesco Francii i Amico Aspertiniego, cyklu 9 malowideł ściennych w oratorium przy kościele San Giacomo Maggiore w Bolonii, przedstawiając dwie sceny z życia św. Cecylii: Nawrócenie św. Waleriana oraz Miłosierdzie św. Cecylii. W latach 1506–1512 brał udział w dekoracji studiolo w apartamencie margrabiny Isabelli d’Este (1474-1539) na zamku San Giorgio w Mantui, wykonując dwa obrazy alegoryczne: Alegoria dworu Isabelli d’Este oraz Historia boga Komusa. Jego dojrzały styl odznacza się elegancją i delikatnością oraz prostotą kompozycji, zdradzając wyraźne wpływy Perugina. Był też autorem Koncertu – jednego z pierwszych przykładów scenki rodzajowej przedstawiającej muzykujące towarzystwo.

Wybrane dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • Św. Sebastian1480-85, 171,7 × 58,4 cm, Galeria Obrazów Starych Mistrzów w Dreźnie
  • Wniebowzięcie Marii z chórem aniołów1480-85, 250 × 172 cm, Pinacoteca Nazionale, Bolonia
  • Okręt Argonautów1484-1490, 47 × 58 cm, Museo Civico, Padwa
  • Ofiarowanie Jezusa w świątyni- ok. 1485, 148 × 101 cm, Gemäldegalerie, Berlin
  • Św. Hieronim1485, San Petronio, Bolonia
  • Tronująca Madonna adorowana przez rodzinę Bentivogliów1488, 350 × 280 cm, San Giacomo Maggiore, Bolonia
  • Triumf Sławy1490, 297 × 212 cm, San Giacomo Maggiore, Bolonia
  • Koncert wokalny przy akompaniamencie lutni ok. 1490, 95,3 × 75,6 cm, National Gallery w Londynie
  • Święta Rodzinaok. 1490, 62 × 82 cm, Musée des Beaux-Arts, Lyon
  • Święta Rodzina1490-1510, 50 × 40 cm, Rijksmuseum, Amsterdam
  • Portret młodego mężczyznyok. 1490, 50 × 38 cm, Gemäldegalerie, Berlin
  • Portret Giovanniego Bentivogliook. 1492, 55 × 49 cm, Uffizi, Florencja
  • Tronująca Madonna ze świętymi Sebastianem, Jakubem, Hieronimem i Jerzym1492, San Petronio, Bolonia
  • Tronująca Madonna z Dzieciątkiemok. 1495 cm, 49,5 × 36,5 cm, Muzeum Thyssen-Bornemisza, Madryt
  • Madonna z Dzieciątkiem (Pala di Santa Tecla)1496, 155 × 167,5 cm, Pinacoteca Nazionale, Bolonia
  • Pokłon Trzech Króli1499, 75 × 181 cm, Pinakoteka Brera, Mediolan
  • Portret damy z pieskiem pokojowymok. 1500, 45,5 × 35,1 cm, Royal Collection, Windsor
  • Święta Rodzinaok. 1500, 71 × 55 cm, Narodowa Galeria Irlandii, Dublin
  • Portret kobiety1500-1506, 57 × 44 cm, Ermitaż, Sankt Petersburg
  • Koronacja Marii1501, 283 × 165 cm, San Giovanni in Monte, Bolonia
  • Święci Petroniusz, Dominik i Franciszek1502, 192,5 × 145 cm, Pinacoteca Nazionale, Bolonia
  • Opłakiwanie Chrystusa1503, 181 × 138,5 cm, Gemäldegalerie, Berlin
  • Adoracja Dzieciątka z Trzema Królami w oddali1503-06, 153,5 × 124 cm, Pinacoteca Nazionale, Bolonia
  • Ołtarz główny z oratorium św. Piotra w Okowach w Faenzie – 1505, National Gallery w Londynie
    • Madonna z Dzieciątkiem167,6 × 73 cm
    • Św. Filip110 × 57 cm
    • Św. Piotr110 × 57 cm
    • Św. Jan Ewangelista55 × 57 cm
    • Św. Jan Chrzciciel55 × 57 cm
  • Isabella d’Este w Królestwie Harmonii (Alegoria dworu Isabelli d’Este)1506, 165 × 198 cm, Luwr, Paryż
  • Portret Battisty Fiery1507-08, 51 × 39 cm, National Gallery w Londynie
  • Św. Weronika1508, 65 × 54 cm, Luwr, Paryż (przypisywany)
  • Scena mitologiczna (Panowanie boga Komusa)1511, 152 × 238 cm, Luwr, Paryż (naszkicowany przez Mantegnę)
  • Wenus1515-18, 174 × 76 cm, Muzeum Sztuk Pięknych w Budapeszcie

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Źródła podają dwie różne daty śmierci malarza: 5 III 1535 (Encyclopædia Britannica; The Grove Dictionary of Art, t. 8, Oxford University Press – hasło: Costa Lorenzo) lub 3 V 1535 (Leksykon malarstwa od A do Z, Warszawa: Muza S.A., 1992).
  2. A. Gentili, W. Barcham, L. Whiteley, Galeria Narodowa w Londynie. Arcydzieła malarstwa, Warszawa 2001, s. 572.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]