Manfred Uglorz

Manfred Uglorz
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	12 listopada 1940 ; Łaziska Średnie
	Prezes Synodu Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP
Okres sprawowania	1992–1995
	Proboszcz Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Starym Bielsku
Okres sprawowania	1968–1992
Wyznanie	luteranizm
Kościół	Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP
Ordynacja	30 września 1962
	Strona internetowa

Manfred Karol Uglorz (ur. 12 listopada 1940 w Łaziskach Średnich) – duchowny Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP, profesor nauk teologicznych, biblista. Zajmuje się teologią systematyczną, etyką i antropologią filozoficzną.

Młodość, wykształcenie i służba kościelna

Urodził się jako syn Jana Uglorza i Elfrydy z domu Twardzik. W 1958 rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym w Sekcji Ewangelickiej Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Studia ukończył w 1962 i na podstawie pracy pt. Geneza i życie prazboru w Jerozolimie oraz zdanego egzaminu magisterskiego otrzymał stopień magistra teologii ewangelickiej.

30 września 1962 został przez ks. bpa prof. Andrzeja Wantułę ordynowany w kościele św. Jana w Mikołowie na księdza Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Pracę w Kościele rozpoczął jako wikariusz parafii ewangelicko-augsburskiej w Jaworzu. 4 lutego 1968 został wybrany przez Zgromadzenie Parafialne Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Starym Bielsku na proboszcza tej parafii. W 1992 zrezygnował ze stanowiska proboszcza parafii ewangelicko-augsburskiej w Starym Bielsku^[1]. 1 września 1992 objął stanowisko redaktora Wydawnictw Książkowych, a od 1 października 1993 także dyrektora do spraw Wydawnictwa w Ośrodku Wydawniczym „Augustana” w Bielsku-Białej. 30 września 1997 zrezygnował z wszystkich funkcji w Wydawnictwie „Augustana” i skupił się na pracy naukowo-dydaktycznej.

W latach 1992–1995 był prezesem IX Synodu Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP oraz przez wiele lat członkiem Kościelnej Komisji Egzaminacyjnej.

Działalność naukowo-dydaktyczna

1 października 1979 został przyjęty do pracy w ChAT w charakterze asystenta w Katedrze Wiedzy Nowotestamentowej i Języka Greckiego. Stopień doktora teologii w zakresie teologii biblijnej otrzymał 25 kwietnia 1984. 1 października 1984 został mianowany adiunktem w tej katedrze. 22 marca 1988 na podstawie pracy pt. Obecność Boga w chrystologicznej refleksji ewangelisty Jana i dorobku naukowego uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk teologicznych w zakresie teologii ewangelickiej. 1 marca 1989 został docentem, a 1 października 1996 objął stanowisko profesora nadzwyczajnego w ChAT. Od 1 października 1997 pracował również na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (Filia w Cieszynie, Wydział Etnologii i Nauk o Edukacji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach) w Instytucie Nauk Społecznych i o Kulturze, w Zakładzie Filozofii. 1 września 2001 został przeniesiony na Wydział Teologiczny Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Od 1 października 2004 powrócił do pracy w Filii Cieszyńskiej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach i od tego dnia był prodziekanem do spraw nauki. 20 czerwca 2000 r. Prezydent RP nadał mu tytuł naukowy profesora nauk teologicznych. 1 lipca 2003 został mianowany na stanowisko profesora zwyczajnego w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Z pracy na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach zrezygnował 30 września 2008. Z dniem 31 stycznia 2012 przestał pracować w ChAT i przeszedł na emeryturę. Był dziekanem Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych Wyższej Szkoły Administracji w Bielsku-Białej^[2]. Od 1 października 2014 roku do 31 sierpnia 2019 roku był rektorem Wyższej Szkoły Administracji w Bielsku-Białej.

Od 1992 był przez dwie kadencje członkiem Komitetu Etyki w Nauce Polskiej Akademii Nauk. Także od 1992 członkiem Komitetu Etyki Lekarskiej Polskiej Akademii Umiejętności. 22 maja 2003 został wybrany w skład Komitetu Nauk Teologicznych PAN na 3-letnią kadencję.

Wyróżnienia

W 2017 otrzymał nagrodę „Śląski Szmaragd”^[3]. Senat ChAT nadał mu w 2017 Medal za Zasługi dla Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie^[4].

Życie prywatne

Zamieszkały w Jasienicy. Żonaty z Anną z domu Gansel, mają jednego syna – Marka, księdza i doktora habilitowanego teologii. Jest hodowcą gołębi rasowych.

Wybrane publikacje

Obecność Boga w chrystologicznej refleksji ewangelisty Jana, Warszawa 1988
Z całego serca szukam Ciebie, Bielsko-Biała 1993
Zło dobrem zwyciężaj, Bielsko-Biała 1993
Introdukcja do Nowego Testamentu, cz.1, Warszawa 1994
Przed ołtarzem Pańskim, Bielsko-Biała 1994
Od samoświadomości do świadectwa wiary. Wprowadzenie do dogmatyki ewangelickiej, Warszawa 1995
Marcin Luter – Ojciec reformacji, Bielsko-Biała 1995
Teologia zwiastowania i czynów Jezusa, Warszawa 1999
Jahwe – Bóg Izraela. Zarys starotestamentowej teologii Boga, Warszawa 2002
Kazanie Ukrzyżowanego, Bielsko-Biała 2004
Kamień węgielny i lud wybrany. Chrystologiczne i eklezjologiczne tematy 1. Listu św. Piotra w kontekście duszpasterskiej troski Autora Listu, Warszawa 2011
Izrael ludem Jahwe. Zarys starotestamentowej antropologii teologicznej, Bielsko-Biała 2012
Życie według prawa wolności w rozumieniu św. Jakuba, Warszawa 2012
W imieniu Pana Jezusa, Jasienica 2013
Miłościwy Rok Pana, Jasienica 2013
Śladem Ojca Wiary, Jasienica 2013
Bóg i człowiek. Powołanie i przeznaczenie człowieka refleksji teologicznej apostoła Pawła, Dzięgielów 2014
Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pańskim, Dzięgielów 2014
Dzień się przybliżył, Dzięgielów 2015
Rozmowy przy studni, Dzięgielów 2015
Jezus Chrystus i Kościół Boży w refleksji teologicznej apostoła Pawła, Dzięgielów 2016
Oto idą dni, Dzięgielów 2016
Dzieje tęsknoty, Katowice 2017
U stóp Pana Jezusa, Wisła 2018
Barwny świat gołębi rasowych, Jasienica 2013
Atlas ptaków ozdobnych, Warszawa 2017
Atlas zwierząt domowych, Warszawa 2018
Na drodze do odpocznienia (Rozmyślania i modlitwy na co dzień), Wisła 2018
Atlas gołębi. Rasy polskie, Warszawa 2018
Atlas gołębi barwnych, Warszawa 2019
Nasza wiara (Biblijny komentarz do „Apostolskiego wyznania wiary”), Wisła 2019
Jesteśmy zgromadzeni przed Bogiem, aby wysłuchać tego, co nakazał Pan (Kazania na II rząd perykop), Jaworze 2019

Przypisy

↑ Teolog, proboszcz, synodał – 40-lecie ordynacji ks. Manfreda Uglorza. „Zwiastun Ewangelicki”. Nr 20, s. 25, 2002.
↑ Informacja o władzach Wyższej Szkoły Administracji w Bielsku Białej na witrynie Uczelni (dostęp: 2014-09-27).
↑ „Śląskie Szmaragdy” wręczono podczas Gali Reformacyjnej w Katowicach. tvp.pl, 7 października 2017. [dostęp 2017-11-15].
↑ Jerzy Sojka, Nadanie Medalu za Zasługi dla Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie ks. prof. dr. hab. Manfredowi Uglorzowi, „Rocznik Teologiczny” 4/2017, s. 885–888.

Bibliografia

O autorze: ks. prof. dr hab. Manfred Uglorz. luteranie.pl. [dostęp 2010-07-22].
Hasło: „Uglorz Manfred Karol”, [w:] Religia. Encyklopedia PWN, t. 9, Tadeusz Gadacz, Bogusław Milerski (red.), Warszawa 2003, s. 347.

Linki zewnętrzne

Ks. prof. dr hab. Manfred Uglorz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2008-02-18] .
Bibliografia autora w katalogu Biblioteki Narodowej

[1] Teolog, proboszcz, synodał – 40-lecie ordynacji ks. Manfreda Uglorza. „Zwiastun Ewangelicki”. Nr 20, s. 25, 2002.

[2] Informacja o władzach Wyższej Szkoły Administracji w Bielsku Białej na witrynie Uczelni (dostęp: 2014-09-27).

[3] „Śląskie Szmaragdy” wręczono podczas Gali Reformacyjnej w Katowicach. tvp.pl, 7 października 2017. [dostęp 2017-11-15].

[4] Jerzy Sojka, Nadanie Medalu za Zasługi dla Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie ks. prof. dr. hab. Manfredowi Uglorzowi, „Rocznik Teologiczny” 4/2017, s. 885–888.

[1]

[2]

[3]

[4]