Przejdź do zawartości

Maoistowska Partia Komunistyczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maoistowska Partia Komunistyczna
Maoist Komünist Partisi
Ilustracja
Flaga używana przez partię
Państwo

 Turcja

Skrót

MKP

Data założenia

18 kwietnia 1994

Ideologia polityczna

komunizm, maoizm

Członkostwo
międzynarodowe

Międzynarodowy Batalion Wolności

Młodzieżówka

Związek Młodzieży Maoistycznej

Barwy

czerwony

Strona internetowa

Maoistowska Partia Komunistyczna (tur. Maoist Komünist Partisi, MKP) – nielegalna komunistyczna partia polityczna w Turcji.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Powstała w 1994 w wyniku rozłamu w Tureckiej Partii Komunistycznej / Marksiści-Leniniści (TKP/ML)[1].

W marcu 2016 roku MKP przystąpiła do turecko-kurdyjskiej koalicji Zjednoczony Rewolucyjny Ruch Ludowy (HBDH). Do sojuszu przystąpiło też kilka innych lewicowych ugrupowań w tym Turecka Partia Komunistyczna / Marksiści-Leniniści, Partia Pracujących Kurdystanu (PKK) i Marksistowsko-Leninowska Partia Komunistyczna (MLKP)[2].

Uznawana jest przez turecki rząd za organizację terrorystyczną[3].

Organizacja

[edytuj | edytuj kod]

Partia posiada dwa zbrojne skrzydłą: na terenach wiejskich Armię Ludowo-Wyzwoleńczą (tur. Halk Kurtuluş Ordusu, HKO)[4], a w miastach Ludowe Siły Partyzanckie (tur. Partizan Halk Güçleri, PHG)[5][6].

Młodzieżową organizacją w ramach partii jest Związek Młodzieży Maoistycznej (tur. Maoist Gençlik Birliği, MGB)[7][8][9]. Działą również kobieca Maoistowska Unia Kobiet (tur. Maoist Kadınlar Birliği, MKB)[10].

Partia wydaje dwa czasopisma zatytułowane Devrimci Demokrasi (Demokracja rewolucyjna)[11] i Sınıf Teorisi (Teoria klasy)[12].

Z partią powiązana jest też Federacja Praw Demokratycznych (tur. Demokratik Haklar Federasyonu, DHF) – niezależna organizacja masowa powiązana[13][14].

Ideologia

[edytuj | edytuj kod]

Celem partii jest budowa w Turcji państwa socjalistycznego[3]. Za swojego ojca ideologicznego uważa tureckiego rewolucjonistę İbrahima Kaypakkaya[15].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Turkey and the Armenian Ghost: On the Trail of the Genocide s. 150
  2. Peoples' United Revolutionary Movement established for a joint struggle [online], ANF News [dostęp 2024-07-21] (ang.).
  3. a b Mirosław Smolarek, Marian Żuber: Terroryzm jako metoda walki narodowowyzwoleńczej na przykładzie Partii Pracujących Kurdystanu w Turcji. webcache.googleusercontent.com. [dostęp 2017-09-18]. (pol.).
  4. Historical Dictionary of the Kurds s. 156
  5. Fehmi Altınbilek eylemi üstlenildi [online], ilerihaber.org [dostęp 2024-07-25] (tur.).
  6. BEHZAT FİRİK, maoistkomunistparti.org, 8 września 1981 [dostęp 2024-07-25] (tur.).
  7. Yeni sol dalgadan küresel dalgaya türkiye'de terörizm, „Kara Harp Okulu Bilim Dergisi”, dergipark.org.tr, 2019, s. 162, ISSN 1302-2741 [dostęp 2024-07-25] (tur.).
  8. Bu çelik aldığı suyu unutmadı, unutmayacak! [online], kizilbayrak.de [dostęp 2024-07-25] (tur.).
  9. Maoist Gençlik’ten 50’nci yıl temalı yazılamalar [online], Devrimci Demokrasi, 16 lutego 2022 [dostęp 2024-07-25] (tur.).
  10. MURAT KUR VE DİĞERLERİ BAŞVURUSU [online], kararlarbilgibankasi.anayasa.gov.tr, 2019 [dostęp 2024-07-25] (tur.).
  11. Devrimci Demokrasi - Demokrasi Devrimle Gelecek! [online], Devrimci Demokrasi [dostęp 2024-07-25] (tur.).
  12. Leftist Parties of Turkey [online], web.archive.org, 30 lipca 2013 [dostęp 2024-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-30].
  13. Montpellier'de 17'Ler Anıldı. [online], adhk.eu, 24 czerwca 2024 [dostęp 2024-07-25] (tur.).
  14. Ahmed Saymadi, Kod Adı: Bayım! [online], bianet.org [dostęp 2024-07-25] (tur.).
  15. İbrahim Kaypakkaya, maoistkomunistpartisi.net, 18 maja 1973 [dostęp 2024-07-25] (tur.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Michael M. Gunter: Historical Dictionary of the Kurds. 2003. ISBN 978-0-8108-6751-2.
  • Laure Marchand, Guillaume Perrier: Turkey and the Armenian Ghost: On the Trail of the Genocide. 2015. ISBN 978-0-8108-6751-2.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]