Przejdź do zawartości

Nūn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nūn
Ilustracja
Informacje podstawowe
Postać izolowana

ن

Postać początkowa

نـ

Postać środkowa

ـنـ

Postać końcowa

ـن

Podstawowy alfabet

arabski

Pochodzenie
Oparty na grafemie

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Nūn (ن) – dwudziesta piąta litera alfabetu arabskiego. Używana jest do oznaczenia dźwięku [n], tj. spółgłoski nosowej dziąsłowej dźwięcznej[1]. Pochodzi od fenickiej litery nun.

W języku polskim litera nūn jest transkrybowana za pomocą litery N[2].

W arabskim systemie liczbowym literze nūn odpowiada liczba 50.

Postacie litery

[edytuj | edytuj kod]
Postać: izolowana końcowa środkowa początkowa
Wygląd:
ن ـن ـنـ نـ

Kodowanie

[edytuj | edytuj kod]
Znakن
Nazwa w UnikodzieArabic Letter Noon
Kodowaniedziesiętnieszesnastkowo
Unicode1606U+0646
UTF-8217 134d9 86
Odwołania znakowe SGMLنن

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Simon Ager: Arabic. omniglot.com. [dostęp 2019-08-17]. (ang.).
  2. Magdalena Lewicka, System arabskiej notacji i transliteracji, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, s. 26.