Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Neofit II , gr. Νεόφυτος Βʹ – ekumeniczny patriarcha Konstantynopola w latach 1602–1603 i 1607–1612.
Był metropolitą Aten od 1597 r. do dnia 3 kwietnia 1602, kiedy wybrano go patriarchą Konstantynopola. Jego kadencja została przerwana w wyniku różnych oskarżeń i skandali. Początkowo został zesłany na Rodos , a stamtąd do Klasztoru Świętej Katarzyny na Górze Synaj . Został przywrócony na tron patriarszy w dniu 15 października 1607. Prowadził prozachodnią politykę namawiając Filipa II , króla Hiszpanii oraz papiestwo do krucjaty przeciw Turkom. Przysporzyło mu to wielu wrogów wśród społeczności greckiej. W październiku 1612 został zdetronizowany i zesłany na Rodos.
Venance Grumel , Traité d'études byzantines , t. 1: La chronologie , Paris: Presses universitaires de France 1958, s. 438.
Steven Runciman , Wielki Kościół w niewoli. Studium historyczne patriarchatu konstantynopolitańskiego od czasów bezpośrednio poprzedzających jego podbój przez Turków aż do wybuchu greckiej wojny o niepodległość , przeł. Jan Stanisław Łoś , Warszawa: Pax 1973.
Do 1204
W Nicei 1204–1261
1261–1453
Po 1453
Gennadiusz II Scholar (1453–1456, 1458, 1462–1463, 1464)
Izydor II Ksantopulos (1456–1457)
Sofroniusz I Syropulos (1463–1464)
Joazaf (1464, 1464–1466)
Marek II Ksylokarawes (1466)
Symeon I z Trapezuntu (1466, 1471–1474, 1481–1486)
Dionizy I (1466–1471, 1489–1491)
Rafał I (1475–1476)
Maksym III Manasses (1476–1481)
Nefon II (1486–1488, 1497–1498, 1502)
Maksym IV (1491–1497)
Joachim I (1498–1502, 1504)
Pachomiusz I (1503–1504, 1504–1513)
Teolept I (1513–1522)
Jeremiasz I (1522–1546)
Joannik I (1524–1525)
Dionizy II (1546–1555)
Joazaf II (1555–1556)
Metrofan III (1565–1572, 1579–1580)
Jeremiasz II Tranos (1572–1579, 1580–1584, 1587–1595)
Pachomiusz II (1584–1585)
Teolept II (1585–1586)
Mateusz II (1596, 1598–1602, 1603)
Gabriel I (1596)
Teofan I Karikes (1596–1597)
Melecjusz I Pegas (1597–1598, 1601)
Neofit II (1602–1603, 1607–1612)
Rafał II (1603–1607)
Tymoteusz II (1612–1620)
Cyryl I Lukaris (1612, 1620–1623, 1623–1635, 1637–1638)
Grzegorz IV z Amasei (1623)
Antym II (1623)
Cyryl II Kontares (1633, 1635–1636, 1638–1639)
Atanazy III Patelaros (1634)
Neofit III Nicejski (1636–1637)
Parteniusz I (1639–1644)
Parteniusz II (1644–1646, 1648–1651)
Joannik II (1646–1648, 1651–1656)
Cyryl III (1652, 1654)
Paisjusz I (1652–1655)
Parteniusz III (1656–1657)
Gabriel II (1657)
Parteniusz IV (1657–1662, 1665–1667, 1671, 1675–1676, 1684–1685)
Dionizy III (1662–1665)
Klemens (1667)
Metody III (1668–1671)
Dionizy IV Muzułmanin (1671–1673, 1676–1679, 1682–1684, 1686–1687, 1693–1694)
Gerazym II (1673–1674)
Atanazy IV (1679)
Jakub (1679–1682, 1685–1688)
Kallinik II (1688, 1689–1693, 1694–1702)
Neofit IV (1688)
Gabriel III (1702–1707)
Neofit V (1707)
Cyprian I (1707–1709, 1713–1714)
Atanazy V (1709–1711)
Cyryl IV (1711–1713)
Kosma III (1714–1716)
Jeremiasz III (1716–1726, 1732–1733)
Paisjusz II (1726–1732, 1740–1743, 1744–1748)
Serafim I (1733–1734)
Neofit VI (1734–1740, 1743–1744)
Cyryl V (1748–1751, 1752–1757)
Kallinik III (1757)
Serafim II (1757–1761)
Joannik III (1761–1763)
Samuel I Chaceres (1763–1768, 1773–1774)
Melecjusz II (1768–1769)
Teodozjusz I (1769–1773)
Sofroniusz II (1774–1780)
Gabriel IV (1780–1785)
Prokopiusz I (1785–1789)
Neofit VII (1789–1794, 1798–1801)
Gerazym III (1794–1797)
Grzegorz V (1797–1798, 1806–1808, 1818–1821)
Kallinik IV (1801–1806, 1808–1809)
Jeremiasz IV (1809–1813)
Cyryl VI (1813–1818)
Eugeniusz II (1821–1822)
Antym III (1822–1824)
Chryzant I (1824–1826)
Agatangel (1826–1830)
Konstancjusz I (1830–1834)
Konstancjusz II (1834–1835)
Grzegorz VI (1835–1840, 1867–1871)
Antym IV (1840–1841, 1848–1852)
Antym V (1841–1842)
German IV (1842–1845, 1852–1853)
Melecjusz III (1845)
Antym VI (1845–1848, 1853–1855, 1871–1873)
Cyryl VII (1855–1860)
Joachim II (1860–1863, 1873–1878)
Sofroniusz III (1863–1866)
Joachim III (1878–1884, 1901–1912)
Joachim IV (1884–1886)
Dionizy V (1887–1891)
Neofit VIII (1891–1894)
Antym VII (1895–1897)
Konstantyn V (1897–1901)
German V (1913–1918)
Melecjusz IV Metaksakis (1921–1923)
Grzegorz VII (1923–1924)
Konstantyn VI (1924–1925)
Bazyli III (1925–1929)
Focjusz II (1929–1935)
Beniamin (1936–1946)
Maksym V (1946–1948)
Atenagoras I (1948–1972)
Dymitr I (1972–1991)
Bartłomiej I (od 1991)