Oksywie (1927)
| Historia | |
| Stocznia |
Danziger Werft |
|---|---|
 Marynarka Wojenna
| |
| Wejście do służby |
15 marca 1934 |
| Los okrętu |
samozatopiony 6 września 1939 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
126 t. |
| Długość |
24,0 m |
| Szerokość |
9,1 m |
| Zanurzenie |
1,60 m |
| Napęd | |
| 2 maszyny parowe o łącznej mocy 40 KM | |
| Prędkość |
4,5 węzła |
| Uzbrojenie | |
| 1 wyrzutnia torped kalibru 550 mm. | |
| Załoga |
10 podoficerów i marynarzy |
Oksywie – pływająca stacja torpedowa Polskiej Marynarki Wojennej z czasów II wojny światowej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Został zbudowany w 1927 roku w stoczni Danziger Werft w Wolnym Mieście Gdańsk. Powstał na zamówienie rządu polskiego i jego pierwotnym zadaniem było służba jako prom samochodowy przewożący samochody między Gdynią a Oksywiem.
W 1931 roku na zlecenie Urzędu Morskiego Gdyni został przebudowany na mały zbiornikowiec przewożący słodką wodę. Nie nadawał się do tej roli, gdyż jego zbiorniki były zbyt małe, a pompy mało wydajne, więc w 1933 roku został wycofany z eksploatacji. W 1934 roku zainteresowanie tym okrętem wyraziło Kierownictwo Marynarki Wojennej. Zamierzano go przebudować na samobieżną krypę minową, która mogła także transportować i stawiać beczki na morskim poligonie torpedowym.
Jednak PMW był bardziej potrzebny okręt służący do tzw. regulujących strzelań torped parogazowych, gdyż w celu utrzymywania dużego zapasu torped (jakim dysponowała PMW) w dobrym stanie należało dokonywać próbnych strzelań. Po zakupieniu jednostki, która otrzymała nazwę "Oksywie", skierowano ją do przebudowy na pływającą stację torped do Stoczni Gdyńskiej. Przebudowę zakończono w II połowie 1935 roku. Jednak wszedł do służby już 15 marca 1934 roku. Według etatu okrętem dowodził podoficer, co zgodnie z przepisami PMW wykluczało używanie przez tę jednostkę skrótu ORP.
Okręt został samozatopiony 6 września 1939 roku w celu zablokowania portu gdyńskiego.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Maciej Neumann: Flota II Rzeczypospolitej i jej okręty. Łomianki: Wydawnictwo LTW, 2013. ISBN 978-83-7565-309-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Wielka Encyklopedia Uzbrojenia 1918-1939. weu1918-1939.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-20)].
