Przejdź do zawartości

Organ spichrzowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kłącze imbiru

Organ spichrzowy – to narząd roślin, magazynujący substancje zapasowe. Organy spichrzowe głównie występują u roślin dwuletnich i bylin.

Wegetatywne organy spichrzowe

[edytuj | edytuj kod]

Organami spichrzowymi mogą być kłącza i bulwy pochodzące od łodyg (np. bulwy ziemniaka), korzenie (np. buraka, selera, marchwi zwyczajnej), liście (np. zgrubiałe, mięsiste łuski cebuli), hipokotyl u rzodkiewki. W organach spichrzowych występuje miękisz spichrzowy. W tkance spichrzowej gromadzone mogą być cukry proste lub skrobia. U roślin dwuletnich organy spichrzowe pełnią funkcję akceptorów substancji pokarmowych przez pierwszy rok wzrostu. W drugim roku zgromadzone substancje są zużywane podczas wytwarzania organów generatywnych[1].

Organy spichrzowe nasion

[edytuj | edytuj kod]

W nasionach funkcję organu spichrzowego pełnią bielmo, obielmo, liścienie oraz hipokotyl. Bielmo lub obielmo magazynują substancje zapasowe głównie u zbóż i niektórych roślin dwuliściennych. Liścienie są najczęstszym organem spichrzowym nasion roślin dwuliściennych. Organ spichrzowy stanowią główną część nasienia[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Starck Zofia: Przemieszczanie związków pokarmowych w całej roślinie W: Fizjologia roślin (red. Kopcewicz Jan, Lewak Stanisław). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 435-439. ISBN 83-01-13753-3.
  2. Lewak Stanisław: Kiełkowanie nasion W: Fizjologia roślin (red. Kopcewicz Jan, Lewak Stanisław). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 485-498. ISBN 83-01-13753-3.