Osiedle Maltańskie
Plan osiedla | |
Państwo | |
---|---|
Miasto | |
Dzielnica | |
Poprzednia nazwa |
POD Wolność |
Data budowy |
od 1931 |
Położenie na mapie Poznania | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
52°24′29,3″N 16°58′45,2″E/52,408139 16,979222 |
Osiedle Maltańskie (także Osiedle Wolność lub Ameryka[1]) – część poznańskiej Malty, znajdująca się w jej północnym rejonie. Znajduje się w obrębie osiedla samorządowego Warszawskie-Pomet-Maltańskie[2]. Ograniczona ulicami: Warszawska (północ) - Krańcowa (wschód) - Grodzieńska - Termalna.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Od wschodu z osiedlem sąsiaduje osiedle domów jednorodzinnych Czekalskie. Od północy z osiedlem sąsiaduje osiedle domów wielorodzinnych Osiedle Pomet. Od północnego wschodu sąsiaduje osiedle domów jednorodzinnych Osiedle Warszawskie. W przeszłości zachodnią stroną przepływał Strumień Świętojański (nieistniejący).
Osiedle ma powierzchnię ok. 0,2 km²[3][4].
Historia i zabudowa
[edytuj | edytuj kod]Osiedle domów jednorodzinnych. Powstało w 1931 roku, gdy właściciel gruntu - parafia św. Jana Jerozolimskiego[5] - wydzierżawił Związkowi Towarzystw Ogródków Działkowych ok. 15 ha ziemi na potrzeby najuboższych. Teren ten funkcjonował jako POD „Wolność” do 1 stycznia 1994[6][7]. Składa się przede wszystkim z domów wolnostojących, wznoszonych w technologiach tymczasowych, a później chaotycznie rozbudowywanych z użyciem trwalszych budulców[8]. Budynki mieszkalne, gospodarcze i garaże są zlokalizowane w ogrodach warzywno-owocowych i rekreacyjnych. Zabudowa osiedla była rozwijana i obecnie osiągnęła w niektórych przypadkach względnie wysoki standard.
Drogi osiedlowe w większości są nieutwardzone. Część wodociągów pochodzi z lat 30. XX w., reszta była zbudowana po II wojnie sumptem mieszkańców. Brak kanalizacji. Zabudowa kontrastuje z sąsiadującymi, zadbanymi terenami nad Jeziorem Maltańskim, które są popularnym celem spacerów mieszkańców Poznania i turystów.
Osiedle jako jednostka pomocnicza zostało powołane w 1994 roku[3]; w 2010 roku zostało włączone do osiedla samorządowego Warszawskie-Pomet-Maltańskie[2].
Liczba mieszkańców nie jest dokładnie ustalona - szacuje się ją na około 700 osób (w 1994: 890[3]).
Dojazd
[edytuj | edytuj kod]Dojazd zapewniają tramwaje MPK Poznań linii 6 i 8 (przystanek Krańcowa).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tomasz Kaczmarek, Ewa Klebba, Roman Matykowski, Anna Tobolska, Warunki mieszkaniowe miejskich osiedli substandardowych Poznania i Gniezna, w: Kronika Miasta Poznania, nr 1-2/1993, s.298, ISSN 0137-3552
- ↑ a b Uchwała Nr LXXV/1064/V/2010 Rady Miasta Poznania z dnia 9 lipca 2010 r. w/s połączenia Osiedla Warszawskiego, Osiedla Maltańskiego i Osiedla Komandoria - Pomet w jedno Osiedle o nazwie Warszawskie - Pomet - Maltańskie w ramach reformy funkcjonalnej jednostek pomocniczych w Poznaniu oraz przyłączenia do Osiedla terenów, online: BIP Poznań
- ↑ a b c Uchwała nr C/583/94 Rady Miejskiej Poznania z dnia 22 lutego 1994 r. w sprawie powołania Osiedla Maltańskiego, online: BIP Poznań
- ↑ Polityka podaje 15 ha, Kronika Miasta Poznania - 13,20 ha, Gazeta Wyborcza - 11 ha
- ↑ Strona Główna - Przewodnik Katolicki [online], www.przewodnik-katolicki.pl [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-04] (pol.).
- ↑ Polityka - nr 37 (2521) z dnia 2005-09-17; s. 92-93; online: Eksmisja z działki Wolność, polityka.pl (dostęp 2012-06-07)
- ↑ Przewodnik Katolicki 35/2005, online: Oświadczenie Kurii Metropolitalnej w sprawie terenów przy Jeziorze Maltańskim w Poznaniu (dostęp 2012-06-07)
- ↑ Polityka - nr 37 (2521) z dnia 17.09.2005; s. 92-93: Działki bowiem, atrakcyjnie położone na Malcie, owiewane bryzą z jeziora z jednej strony oraz wonią fekaliów płynnych ze strony drugiej, przywodzą im na myśl samo Rio de Janeiro. Idą partnerzy przez działki i oglądają: sypiące się rudery, sklecone altanki na modłę cygańską, domy murowane w fazie wiecznego niedorozwoju, trzepoczące nad składami gruzu kapoty, ale i - gdzieniegdzie, po sąsiedzku przez płot - pięknie wybrukowane podwórka, anteny satelitarne oraz karpie japońskie żwawo pluszczące w ogródkowych sadzawkach.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Artykuł o problemach osiedla, w: poznan.naszemiasto.pl (dostęp 2012-06-07)
- Poznań - atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8
- Ogrody działkowe w Poznaniu (s. 57-62). Kronika Miasta Poznania nr 3/1983. [dostęp 2012-06-07]. (pol.).