Przejdź do zawartości

Osiedle Maltańskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Osiedle Maltańskie
Ilustracja
Plan osiedla
Państwo

 Polska

Miasto

Poznań

Dzielnica

Malta

Poprzednia nazwa

POD Wolność

Data budowy

od 1931

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, po prawej znajduje się punkt z opisem „Osiedle Maltańskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Osiedle Maltańskie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Osiedle Maltańskie”
Ziemia52°24′29,3″N 16°58′45,2″E/52,408139 16,979222
Widok od południa
Część przy ul. Krańcowej

Osiedle Maltańskie (także Osiedle Wolność lub Ameryka[1]) – część poznańskiej Malty, znajdująca się w jej północnym rejonie. Znajduje się w obrębie osiedla samorządowego Warszawskie-Pomet-Maltańskie[2]. Ograniczona ulicami: Warszawska (północ) - Krańcowa (wschód) - Grodzieńska - Termalna.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Od wschodu z osiedlem sąsiaduje osiedle domów jednorodzinnych Czekalskie. Od północy z osiedlem sąsiaduje osiedle domów wielorodzinnych Osiedle Pomet. Od północnego wschodu sąsiaduje osiedle domów jednorodzinnych Osiedle Warszawskie. W przeszłości zachodnią stroną przepływał Strumień Świętojański (nieistniejący).

Osiedle ma powierzchnię ok. 0,2 km²[3][4].

Historia i zabudowa

[edytuj | edytuj kod]

Osiedle domów jednorodzinnych. Powstało w 1931 roku, gdy właściciel gruntu - parafia św. Jana Jerozolimskiego[5] - wydzierżawił Związkowi Towarzystw Ogródków Działkowych ok. 15 ha ziemi na potrzeby najuboższych. Teren ten funkcjonował jako POD „Wolność” do 1 stycznia 1994[6][7]. Składa się przede wszystkim z domów wolnostojących, wznoszonych w technologiach tymczasowych, a później chaotycznie rozbudowywanych z użyciem trwalszych budulców[8]. Budynki mieszkalne, gospodarcze i garaże są zlokalizowane w ogrodach warzywno-owocowych i rekreacyjnych. Zabudowa osiedla była rozwijana i obecnie osiągnęła w niektórych przypadkach względnie wysoki standard.

Drogi osiedlowe w większości są nieutwardzone. Część wodociągów pochodzi z lat 30. XX w., reszta była zbudowana po II wojnie sumptem mieszkańców. Brak kanalizacji. Zabudowa kontrastuje z sąsiadującymi, zadbanymi terenami nad Jeziorem Maltańskim, które są popularnym celem spacerów mieszkańców Poznania i turystów.

Osiedle jako jednostka pomocnicza zostało powołane w 1994 roku[3]; w 2010 roku zostało włączone do osiedla samorządowego Warszawskie-Pomet-Maltańskie[2].

Liczba mieszkańców nie jest dokładnie ustalona - szacuje się ją na około 700 osób (w 1994: 890[3]).

Dojazd

[edytuj | edytuj kod]

Dojazd zapewniają tramwaje MPK Poznań linii 6 i 8 (przystanek Krańcowa).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tomasz Kaczmarek, Ewa Klebba, Roman Matykowski, Anna Tobolska, Warunki mieszkaniowe miejskich osiedli substandardowych Poznania i Gniezna, w: Kronika Miasta Poznania, nr 1-2/1993, s.298, ISSN 0137-3552
  2. a b Uchwała Nr LXXV/1064/V/2010 Rady Miasta Poznania z dnia 9 lipca 2010 r. w/s połączenia Osiedla Warszawskiego, Osiedla Maltańskiego i Osiedla Komandoria - Pomet w jedno Osiedle o nazwie Warszawskie - Pomet - Maltańskie w ramach reformy funkcjonalnej jednostek pomocniczych w Poznaniu oraz przyłączenia do Osiedla terenów, online: BIP Poznań
  3. a b c Uchwała nr C/583/94 Rady Miejskiej Poznania z dnia 22 lutego 1994 r. w sprawie powołania Osiedla Maltańskiego, online: BIP Poznań
  4. Polityka podaje 15 ha, Kronika Miasta Poznania - 13,20 ha, Gazeta Wyborcza - 11 ha
  5. Strona Główna - Przewodnik Katolicki [online], www.przewodnik-katolicki.pl [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-04] (pol.).
  6. Polityka - nr 37 (2521) z dnia 2005-09-17; s. 92-93; online: Eksmisja z działki Wolność, polityka.pl (dostęp 2012-06-07)
  7. Przewodnik Katolicki 35/2005, online: Oświadczenie Kurii Metropolitalnej w sprawie terenów przy Jeziorze Maltańskim w Poznaniu (dostęp 2012-06-07)
  8. Polityka - nr 37 (2521) z dnia 17.09.2005; s. 92-93: Działki bowiem, atrakcyjnie położone na Malcie, owiewane bryzą z jeziora z jednej strony oraz wonią fekaliów płynnych ze strony drugiej, przywodzą im na myśl samo Rio de Janeiro. Idą partnerzy przez działki i oglądają: sypiące się rudery, sklecone altanki na modłę cygańską, domy murowane w fazie wiecznego niedorozwoju, trzepoczące nad składami gruzu kapoty, ale i - gdzieniegdzie, po sąsiedzku przez płot - pięknie wybrukowane podwórka, anteny satelitarne oraz karpie japońskie żwawo pluszczące w ogródkowych sadzawkach.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]