Park Narodowy Ćitwan

Park Narodowy Ćitwan^[a]
	Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Państwo	Nepal
Typ	przyrodniczy
Spełniane kryterium	VII, IX, X
Numer ref.	284
Region	Azja i Pacyfik
	Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę	1984; na 8. sesji
	↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO ; ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO ;

Park Narodowy Ćitwan
चितवन राष्ट्रिय निकुञ्ज
*Chitwan National Park*
	park narodowy
Państwo	Nepal
Data utworzenia	1973
Powierzchnia	932 km²
	Położenie na mapie Nepalu Park Narodowy Ćitwan
	27°28′47,82″N 84°28′45,73″E/27,479950 84,479370
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Park Narodowy Ćitwan (nep. चितवन राष्ट्रिय निकुञ्ज; ang. Royal Chitwan National Park; w 2005 roku z oficjalnej nazwy parku usunięto przymiotnik „Royal” (pol. królewski)) – park narodowy położony w Nepalu, utworzony w 1973 roku, zajmuje powierzchnię 932 km²; pierwszy park narodowy powstały na terenie Nepalu.

Habitat wielu gatunków flory i fauny, w tym ok. 450 gatunków ptaków.

W 1984 roku park został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Położenie

Park narodowy Ćitwan leży w południowej części środkowego Teraju u podnóży pasma himalajskiego Siwalik^[1]. Administracyjnie znajduje się na terenie czterech dystryktów: Chitwan, Nawalparasi, Parsa i Makwanpur^[1].

Historia

Park został powołany do życia w 1973 roku i był pierwszym parkiem narodowym ustanowionym na terenie Nepalu^[1]. W 1984 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO^[1].

Opis

Park zajmuje powierzchnię 932 km² pomiędzy dwiema dolinami rzecznymi^[1]^[2]. Teren parku jest pagórkowaty, przepływają przez niego trzy duże rzeki – Narayani, Rapti i Reu. Występują tu bagniste i podmokłe tereny.

Monsuny przynoszą opady prawie 2000 mm w okresie od czerwca do września, powodując wylewanie rzek, a nawet zmiany ich biegu^[2]. Zimą suche wiatry północne przyczyniają się do opadu temperatury i zmniejszenia wilgotności powietrza^[2].

60% powierzchni pokrywają lasy złożone prawie wyłącznie z drzew damarzyka mocnego, na wzgórzach rosną sosny, gdzieniegdzie palmy, a na wilgotnych stokach bambus^[2]. Obszar charakteryzuje się bogatą bioróżnorodnością^[1]. Występuje tu ponad 350 gatunków ptaków^[2]. Park jest jednym z ostatnich miejsc występowania zagrożonych wyginięciem nosorożca indyjskiego i tygrysa bengalskiego^[1]. Występuje tu także wiele innych gatunków zagrożonych lub narażonych na wyginięcie, m.in. gawial gangesowy, hubarka bengalska, lampart, kotek cętkowany, gaur, suzu gangesowy, krokodyl błotny, sambar jednobarwny i wargacz leniwy^[2].

Do bogatej fauny parku zaliczają się ponadto m.in.: aksis czytal, jelenie z rodzaju Hyelaphus, mundżaki, kuna żółtogardła, cyweta, kot błotny, szakal, hiena pręgowana, lis bengalski, dzioborożec wielki, pawie, wężojad czubaty, rybożer białosterny^[2].

Zobacz też

parki narodowe Azji

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g UNESCO: Chitwan National Park. [dostęp 2017-08-26]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g UNESCO: NOMINATION TO THE WORLD HERITAGE LIST – Chitwan National Park. [dostęp 2017-08-26]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Informacje o parku na stronie nepalskiego ministerstwa lasów i ochrony gleby (nep. • ang.)

[1] Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO

[2] Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

[unesco284-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g UNESCO: Chitwan National Park. [dostęp 2017-08-26]. (ang.).

[unesco284nf-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g UNESCO: NOMINATION TO THE WORLD HERITAGE LIST – Chitwan National Park. [dostęp 2017-08-26]. (ang.).

[a]

[b]

[1]

[2]

Parki Narodowe	Banke Bardia Ćitwan Khaptad Langtang Makalu-Barun Rara Sagarmatha Shey Phoksundo Shivapuri
Rezerwaty przyrody	Koshi Tapu Parsa Sukla Phanta
Obszary chronione	Annapurny Api Nampa Balckbuck Gaurishankar Kanchenjunga Manaslu
Obszary Ramsar	Bishazari Tal Ghodaghodi Tal Jeziora Gokyo Gosainkund Jagdishpur Mai Pokhari Phoksumdotal Raradah

Kulturowe	Dolina Katmandu Lumbini
Przyrodnicze	Park Narodowy Sagarmatha Park Narodowy Ćitwan