Prawo Gay-Lussaca (gaz doskonały)
Prawo Gay-Lussaca – jedno z praw dotyczących zachowania się gazu doskonałego podczas zmiany jego stanu. Prawo Gay-Lussaca opisuje przemianę izobaryczną (przy stałym ciśnieniu) takiego gazu i stwierdza, że podczas przemiany stosunek objętości gazu do jego temperatury jest stały[1]:
lub
gdzie:
- – objętość gazu,
- – temperatura.
Prawo Gay-Lussaca (zwane też prawem Gay-Lussaca-Charles’a) jest wnioskiem z równania stanu gazu doskonałego – jego odkrywcy sformułowali je jednak na drodze uogólnienia obserwacji empirycznych. Prawo to odkrył J.A. Charles na podstawie doświadczeń rozpoczętych w 1787 r. a ostatecznie sformułował Gay-Lussac na podstawie opublikowanych przez siebie danych w 1802 r.
Wraz z pozostałymi prawami gazowymi zostało wykorzystane przy wyprowadzeniu równania stanu gazu doskonałego zwanego równaniem Clapeyrona.
Prawo Gay-Lussaca można obecnie łatwo wyprowadzić przy wykorzystaniu równania Clapeyrona i założeniu stałego ciśnienia:
gdzie:
- – liczba moli gazu (liczność materii)
- – ciśnienie gazu
- – (uniwersalna) stała gazowa
- – stała dla określonej ilości gazu i ustalonego ciśnienia
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Gay-Lussaca prawo, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-08] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Prawa gazowe. chemia.sos.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-28)].