Procesja św. Stanisława
Procesja św. Stanisława – uroczysta procesja ulicami Krakowa odbywająca się co roku w niedzielę przypadającą w oktawie uroczystości św. Stanisława.
Rys historyczny
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze procesje
[edytuj | edytuj kod]Po śmierci biskupa Stanisława w 1079 roku bardzo szybko uwidoczniły się pierwsze przejawy kultu męczennika. 27 września 1089 roku szczątki biskupa zostały uroczyście przeniesione w procesji ze Skałki do katedry na Wawelu[1]. Papież Innocenty IV 8 września 1253 w Asyżu ogłosił Stanisława świętym. W tym samym roku, w rocznicę translacji relikwii ze Skałki na Wawel odbyła się pierwsza procesja z Wawelu na Skałkę i znowu na Wawel[2].
Procesje oktawy 8 maja
[edytuj | edytuj kod]W wyniku rozwoju kultu św. Stanisława wytworzył się zwyczaj obchodzenia oktawy święta. Przez całą oktawę przychodziły na Skałkę pielgrzymki z głównych kościołów zakonnych na terenie miasta. W kolejne dni oktawy pielgrzymki rozpoczynały się z kościołów należących do zakonów Bernardynów, Kanoników Regularnych, Augustianów, Franciszkanów, Dominikanów, Karmelitów z Piasku. W ostatnim dniu oktawy szła najbardziej uroczysta procesja z Wawelu[3].
Procesje przed koronacją królewską
[edytuj | edytuj kod]Od 1320 roku koronacje królów polskich odbywały się w katedrze na Wawelu przy ołtarzu, w którym umieszczone były relikwie św. Stanisława. Jako pierwszy koronowany został tu Władysław Łokietek[1]. Ceremoniał koronacji przewidywał, że następca tronu w sobotę przed niedzielną koronacją odbywał pieszą pielgrzymkę pokutną do miejsca śmierci św. Stanisława. „Bolesław Śmiały zabił św. Stanisława biskupa krakowskiego w tym miejscu, królowie polscy dla przebłagania Boga za tę zbrodnię pobożne modlitwy odprawiać tu zwykli” – pisał Andrzej Maksymilian Fredro. Procesja przed koronacją miała za zadanie pokazać wyższość władzy boskiej nad świecką[4].
Jubileusz 800-lecia śmierci św. Stanisława
[edytuj | edytuj kod]W 1879 roku miały miejsce obchody jubileuszu śmierci św. Stanisława. W roku jubileuszowym Kapituła Krakowska postanowiła przenieść centralną procesję ku czci męczennika na niedzielę w oktawie jego święta. Zmiana miała na celu umożliwienie uczestnictwa w obchodach większej ilości wiernych.
W dwa lata po roku jubileuszowym kapituła postanowiła na stałe przenieść termin procesji[3]. Zastąpiono także wówczas dotychczasowe procesje z domów zakonnych, pielgrzymkami, poszczególnych dekanatów miasta Krakowa do Katedry na Wawelu podczas Nowenny przed uroczystością. Ta forma została zachowana do dziś.
Okres okupacji hitlerowskiej
[edytuj | edytuj kod]Procesje odbywały się nieprzerwanie każdego roku aż do 1940 roku, kiedy okupacyjne władze niemieckie zabroniły majowej procesji. Pielgrzymki podczas nowenny przed uroczystością zostały wyciszone, a uroczystości oktawy sprawowane były wyłącznie w kościele na Skałce. W tych obchodach brali głównie udział kanonicy i prałaci kapituły metropolitalnej. W latach okupacji obchody oktawy inaugurował bp Stanisław Respond, a w niedzielę w oktawie sumę celebrował metropolita Krakowski Książę Adam Sapieha[2].
Okres komunizmu
[edytuj | edytuj kod]Od 1946 roku procesje odbywały się tak jak przed wojną. Jednak władze komunistyczne, mimo że oficjalnie jej nie zakazywały starały się utrudnić jej organizację oraz represjonowały jej uczestników[3].
Karol Wojtyła metropolitą krakowskim
[edytuj | edytuj kod]Od 1964 roku, gdy Karol Wojtyła został metropolitą krakowskim, uroczystości ku czci św. Stanisława zaczęły cieszyć się coraz większą popularnością wśród wiernych. Biskup krakowski starał się, by uroczystości na Skałce z lokalnego zwyczaju stały się świętem całego kraju. Na uroczystości zapraszano biskupów z Polski i z zagranicy.
Obchody rocznicy Chrztu Polski
[edytuj | edytuj kod]Szczególnie dużym echem odbiła się procesja 8 maja 1966 roku, podczas której świętowano tysiąclecie Chrztu Polski. W tych obchodach wziął udział cały episkopat z kardynałem Wyszyńskim na czele[2]. Procesję na Skałkę poprowadził wtedy Karol Wojtyła w asyście arcybiskupów poznańskiego Antoniego Baraniaka i wrocławskiego Bolesława Kominka. W procesji oprócz noszonych zazwyczaj relikwii niesiono kopię obrazu Matki Boskiej z Częstochowy[5]. Homilię do licznie przybyłych gości wygłosił prymas Polski, a na zakończenie eucharystii został odczytany telegram od papieża Pawła VI[3][2].
Rocznicowe uroczystości pokazały, że coroczna procesja może być olbrzymim świadectwem wiary i okazją do wyrażenia sprzeciwu wobec komunistycznych władz, dlatego od 1969 roku w procesji regularnie brał udział cały episkopat, a kazania poruszające problemy nie tylko religijne, ale i polityczno-społeczne wygłaszał kardynał Wyszyński[3].
Pandemia Covid-19 w Polsce
[edytuj | edytuj kod]W 2020 roku w związku z pandemią COVID-19 tradycyjna procesja z Wawelu na Skałkę się nie odbyła[6]. Zamiast tego obchody świętowano w katedrze wawelskiej.
Przebieg procesji
[edytuj | edytuj kod]Początkowo procesja zaczynała się mszą odprawianą w katedrze na Wawelu. Po zakończeniu mszy śpiewano hymny, psalmy i pieśni, w czasie których uczestnicy uroczystości pielgrzymowali na Skałkę. Na miejscu po odprawieniu specjalnego nabożeństwa biskup błogosławił wiernych relikwiami św. Stanisława. W drodze powrotnej procesja zatrzymywała się w kościele św. Katarzyny na Kazimierzu i św. Jadwigi Śląskiej na Stradomiu. W każdym z tych kościołów stacyjnych odmawiano przypisane modlitwy i śpiewano pieśni. Procesja kończyła się stosownymi śpiewami i modlitwą, ponownie w katedrze na Wawelu.
W procesji św. Stanisława początkowo były niesione tylko relikwie świętego męczennika. Później zaczęto nosić także relikwie innych świętych związanych z Krakowem. Od 1966 roku na procesje św. Stanisława Gnieźnieńska Kapituła Katedralna przywozi relikwie św. Wojciecha[2][3].
Obecnie procesja rozpoczyna się w katedrze wawelskiej odmówieniem modlitw, następnie relikwie zanoszone są na Skałkę. Tam odprawiana jest eucharystia zakończona błogosławieństwem udzielanym relikwiami św. Stanisława. Po mszy wszyscy uczestnicy wracają na Wawel[2].
W procesji obecnie oprócz relikwii niesione są liczne feretrony i sztandary. Uczestniczy w niej duchowieństwo diecezjalne i zakonne, przedstawicielki żeńskich zgromadzeń zakonnych, przedstawiciele cechów miejskich, bractwa kurkowego oraz władze miasta Krakowa i przedstawiciele władz państwowych[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Skałka. W: Jan Adamczewski: Mała Encyklopedia Krakowa. Kraków: Wanda, 1997, s. 480-481. ISBN 83-8723-05-1.
- ↑ a b c d e f g Procesja św. Stanisława. W: Encyklopedia Krakowa. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 812. ISBN 83-01-13325-2.
- ↑ a b c d e f Paulini Skałka – Procesje majowe. skalka.paulini.pl. [dostęp 2011-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-09)]. (pol.).
- ↑ Koroncacje. W: Jan Adamczewski: Mała Encyklopedia Krakowa. Kraków: Wanda, 1997, s. 221-222. ISBN 83-8723-05-1.
- ↑ Uroczysta procesja z Wawelu na Skałkę z kopią Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej.. [dostęp 2011-05-09]. (pol.).
- ↑ Kraków: Z powodu epidemii nie odbędzie się procesja ku czci św. Stanisława. niedziela.pl. [dostęp 2020-05-11].