Przełęcz Zubrzycka
 Widok z Babiej Góry | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Wysokość |
877 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
 49°35′52,5″N 19°39′01,6″E/49,597917 19,650444
| |
Przełęcz Zubrzycka (877 m) – przełęcz pomiędzy wzniesieniami Czernic (Czyrniec) (1317 m) oraz Kieczura (911 m). Biegnie przez nią asfaltowa droga Zubrzyca Górna – Sidzina[1]. Przełęcz znajduje się w długim grzbiecie, który odchodzi od Policy i poprzez Czernic, Przełęcz Zubrzycką i Kieczurę biegnie w kierunku Przełęczy Spytkowickiej. Grzbietem tym biegnie Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Morza Bałtyckiego i Morza Czarnego. Na południowo-zachodnich stokach Przełęczy Zubrzyckiej znajduje się jedno ze źródeł potoku Zubrzyca (zlewnia Morza Czarnego), natomiast na północno-wschodnich – potoku Sidzina (zlewnia Bałtyku)[2].
W nowej regionalizacji z 2018 r. Przełęcz Zubrzycka stanowi umowną granicę między Pasmem Policy zaliczanym do Beskidu Żywiecko-Orawskiego a Pasmem Orawsko-Podhalańskim[3]. Na przełęczy znajduje się należące do Zubrzycy Górnej osiedle Ignatówka. Obok szlaku turystycznego, przy szosie znajduje się kamienna figurka z krzyżem[2].
Przez Przełęcz Zubrzycką biegnie granica między wsią Zubrzyca Górna w powiecie nowotarskim i wsią Sidzina w powiecie suskim (obydwie w województwie małopolskim)[4].
- Szlak turystyczny[5]
szlak niebieski Polica – Czernic – Przełęcz Zubrzycka – Podwilk:
- z Policy 1:05 godz. (z powrotem 1:30 godz.)
- z Podwilku 3:20 godz. (z powrotem 3:05 godz.)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa turystyczna 1:75 000, Warszawa: PPWK SA.
- ↑ a b Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 317, ISBN 978-83-62460-30-4.
- ↑ J. Solon i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s. 143–170.
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-03-13].
- ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3.
