Przejdź do zawartości

Przybyszów (województwo podkarpackie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przybyszów
wieś
Ilustracja
Miejsce, gdzie stały domy
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

sanocki

Gmina

Bukowsko

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

38-505

Tablice rejestracyjne

RSA

SIMC

1040912[2]

Położenie na mapie gminy Bukowsko
Mapa konturowa gminy Bukowsko, na dole znajduje się punkt z opisem „Przybyszów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Przybyszów”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Przybyszów”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Przybyszów”
Ziemia49°25′14″N 22°03′14″E/49,420556 22,053889[1]

Przybyszów (ukr. Прибишів) – nieistniejąca już wieś na terenie gminy Bukowsko, w powiecie sanockim, województwie podkarpackim. Mimo to miejscowość jest odnotowana przez GUS w rejestrze TERYT jako miejscowość podstawowa[2][3].

Wieś położona była na wschodnim krańcu Beskidu Niskiego. Leżała w dolinie potoku Płonka, będącego lewobrzeżnym dopływem Osławy. Od północnego zachodu dominował na nią masyw Tokarni, stanowiący południowo-wschodni kraniec Pasma Bukowicy. Natomiast od południowego wschodu wznosił się znacznie niższy Połoński Wierch (na który wiedzie obecnie wyciąg narciarski). Na południu kataster wsi sięgał aż po grzbiet Kamienia nad Rzepedzią.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Przibissow 1553, Przybyszow 1589, Przybýszowka 1699, Przybyszow 1748. Nazwa od imienia złożonego z członem Przybysz, ta od przybysz. Własność Mikołaja Herburta Odnowskiego od 1539.

Od 1340 do 1772 Ziemia sanocka, Województwo ruskie. Od 1772 do 1852 cyrkuł leski, następnie sanocki. Od 1867 powiat sanocki, gmina Bukowsko w Galicji.

W drugiej połowie XIX wieku właścicielką Przybyszowa była Leopoldyna Horodyńska[4][5][6][7].

W 1898 wieś liczyła 393 mieszkańców i 62 domy, powierzchnia wsi wynosiła 6,37 km².

Własność szlachecka, dobra rodu Ścibor-Rylskich. W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej w Przybyszowie był Aleksander Rylski[8]. Pod koniec XIX wieku właścicielką tabularną dóbr we wsi była Leopoldyna Horodeńska[9]. Na początku XX wieku właścicielem dóbr tabularnych był Eustachy Rylski[10][11][12] (w 1905 i w 1911 posiadał we wsi obszar 307 ha)[13][14][15][16]

Od listopada 1918 do stycznia 1919 Republika Komańczańska.

Wieś przestała istnieć po II wojnie światowej, kiedy cała ludność w ramach wymiany ludności została wysiedlona do Ukraińskiej SRR. Działała tu sotnia Stiaha, oddział UPA.

Mieszkańcy

[edytuj | edytuj kod]

Nazwiska mieszkańców z XIX wieku: Bąk, Chomik, Gajdosz, Gulicz, Homerda, Jurnak, Kalimun, Kiryk, Kuzyna, Krupa, Moskal, Moczków, Nimec, Ogrodnik, Osiurak, Paszkiewicz, Popowicz, Priatka, Proper, Stefura, Swider, Turnak, Wolański, Wołoszynowski.

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Zabudowania Przybyszowa rozciągały się w formie łańcuchówki wzdłuż doliny potoku Płonne.

Religia

[edytuj | edytuj kod]

Parafia łacińska w Bukowsku do 1947 r. Na przełomie XIX i XX w. osada należała do parafii w Karlikowie, na miejscu był kościół filialny pw. Błogosławionej Dziwicy Marii Paraskiewy. Do pozostałości po Przybyszowie należy dziś cerkwisko.

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Szlaki piesze

Dwa orczykowe wyciągi narciarskie – www.wyciag-karlikow.pl

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 111475
  2. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  3. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. Okręg wyborczy. „Gazeta Lwowska”. Nr 222, s. 7, 26 września 1873. 
  5. Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielk. Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Złoczów: 1886, s. 158.
  6. Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 166.
  7. Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1897, s. 156.
  8. Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 175.
  9. Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 166.
  10. Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1904, s. 143.
  11. Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z W. Ks. Krakowskiem. Kraków: 1905, s. 120.
  12. Skorowidz powiatu sanockiego. Wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 166.
  13. Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995. s. 405.
  14. Skorowidz powiatu sanockiego. Wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 16.
  15. Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1914, s. 135.
  16. Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1918, s. 135.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]