Pukarzów (wieś w województwie lubelskim)
50°32′30″N 23°39′38″E/50,541667 23,660556
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
84 |
| Kod pocztowy |
22-650[4] |
| Tablice rejestracyjne |
LTM |
| SIMC |
0894026[5] |
Położenie na mapie gminy Łaszczów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego  | |
| 50°32′30″N 23°39′38″E/50,541667 23,660556[1]
| |
Pukarzów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Łaszczów[5][6].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie zamojskim.
Wieś stanowi sołectwo gminy Łaszczów[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 575 mieszkańców[8]. W skład sołectwa Pukarzów wchodzi także kolonia Pukarzów-Kolonia[7].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Królowej Świata w Grodysławicach[9].
Części wsi
[edytuj | edytuj kod]| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0894032 | Gościniec | część wsi |
| 0894049 | Podbłotek | część wsi |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś wzmiankowana w źródłach w roku 1396. W roku 1428, manifestując swą jurysdykcję nad ziemią bełską, Władysław II Jagiełło przenosi wieś będącą własnością Jana Kwaczały-Nieborowskiego na prawo niemieckie, którą to wieś otrzymał jeszcze od Ziemowita V[a]. W 1484 należała do Wacława Kwaczały Nieborowskiego herbu Prawda, kasztelana, a następnie wojewody bełskiego. W roku 1502 w działach rodzinnych wieś otrzymuje Mikołaj Nieborowski syn Sasina Nieborowskiego (brata Wacława)[10]. Po Nieborowskich – w połowie XVI wieku, właścicielami stali się Drohiczańscy (wówczas wieś miała 4¼ łana co stanowiło 71,4 ha gruntów uprawnych), a w II połowie XVII wieku – Prusinowscy. W drugiej połowie XVIII wieku wieś przechodzi do Rostkowskich. W 1880 r. dobra te były w ręku hrabiów Fredrów, a później przeszły do hrabiego Aleksandra Szeptyckiego[11]. W XIX w. funkcjonowała we wsi duża gorzelnia, w 1896 roku produkująca 28 tysięcy wiader spirytusu.
Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z 1827 roku wieś liczyła 49 domów i 328 mieszkańców.
Według spisu powszechnego z roku 1921 było tu 107 domów oraz 591 mieszkańców, w tym 5 Żydów oraz zaledwie 1 Ukrainiec. Wieś podlegała administracyjnie ówczesnej gminie Rachanie[12]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W roku 1442 tenże Jan (Kwaczała) z Nieborowa, herbu Prawda, piszący się też z bełskiego Pukarzowa, wojewoda rawski, uprzednio marszałek dworu Siemowita V, późniejszy kasztelan sochaczewski i wojewoda bełski, otrzymuje nadanie dwóch wsi: Kotlic, wcześniej przez siebie wykupionych i Zawałowa
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 112949
- ↑ Wieś Pukarzów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-02], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-02].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1049 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-09-04].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
- ↑ a b Jednostki pomocnicze gminy Łaszczów. Urząd Gminy Łaszczów. [dostęp 2017-09-04].
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Janeczek 1991 ↓, s. 26,90, 337.
- ↑ Pukarzów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 278.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2017-09-04].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Janeczek: Osadnictwo pogranicza polsko-ruskiego. Województwo bełskie od schyłku XIV do początku XVII w. Wrocław: 1991.
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Kolonie | |
| Osada | |
| Osada leśna | |
| Części miasta | |
| Integralne części wsi |
|
