Przejdź do zawartości

R-330Ż Żytiel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
R-330Ż Żytiel
Ilustracja
Dane podstawowe
Producent

AO НВП «Протек»

Przeznaczenie

zagłuszanie łączności

Historia
Data konstrukcji

2008

Dane techniczne
Moc

8 kW

Zasięg

20–25 km

Apertura pionowa

90–120°

Apertura pozioma

20°

Częstotliwość

100–2000 MHz

Platforma

Ural 43203, KamAZ-43114

Użytkownicy
 Rosja

R-330Ż Żytiel (ros. Р-330Ж Житель) – rosyjski system walki elektronicznej służący do zagłuszania naziemnych i powietrznych stacji łączności oraz nawigacji satelitarnej, wywodzący się z rodziny R-330.

System został opracowany przez Przedsiębiorstwo Naukowo-Inwestycyjne „Protek” SA (Акционерное Общество Научно-Внедренческое Предприятие „Протек”) z Woroneża[1], został przyjęty na wyposażenie wojska rosyjskiego 21 stycznia 2008 r.[2][3] Jest przeznaczony do automatycznego wykrywania, namierzania i analizy źródeł emisji radiowej w zakresie swych częstotliwości roboczych oraz ich zagłuszania. Może pracować zarówno autonomicznie, w parze z RB-301B Borisoglebsk-2, jak i pod kierownictwem zautomatyzowanego systemu walki elektronicznej R-330KMK Diabazol[4]. W trybie automatycznym może przekazywać dane z rozpoznania jednostkom z którymi współpracuje. Służy do zagłuszania systemów łączności satelitarnej Inmarsat i Iridium, system nawigacji satelitarnej GPS–NAVSTAR oraz stacji bazowych systemu łączności komórkowej GSM 900/GSM 1800[5]. Wdrażanie nowego systemu do służby rozpoczęto od 18 Brygady Strzelców Zmotoryzowanych[6], otrzymała go również 3 Dywizja Strzelców Zmotoryzowanych Gwardii stacjonująca w obwodzie biełgorodzkim[7].

Dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]

System jest zamontowany na podwoziu ciężarówki Urał 43203 lub KamAZ-43114. Cztery anteny i generator prądu znajdują się na ciągniętej przez nią przyczepie. Przejście do pozycji bojowej zajmuje obsłudze 40 minut, powrót do pozycji marszowej 20 min. Anteny są podnoszone ręcznie z użyciem wyciągarek mechanicznych. Wymaga zasilania prądem 220/380 V o częstotliwości 50 Hz. W trybie rozpoznania pracuje na częstotliwościach w zakresie 100–2000 MHz, natomiast zagłuszanie może prowadzić na częstotliwościach 800–960; 1227,6; 1575,42; 1500–1700 i 1700–1900 MHz. Szybkość skanowania pasma częstotliwości w trybie wykrywania wynosi 800 MHz/s, w trybie wyszukiwania kierunkowego jest to nie mniej niż 400 MHz/s[8]. System nie ma możliwości selekcji i zagłuszania wybranych nadajników, zagłuszane są wszystkie urządzenia pracujące w jego zasięgu. Przed włączeniem nadajników sygnał ostrzegawczy jest rozsyłany do własnych jednostek stacjonujących w pobliżu. Sygnał, który pozwala na ponowne wykorzystanie własnych radiostacji, jest przesyłany przez systemy łączności przewodowej lub komunikatory[9].

System ma możliwość zagłuszania naziemnych celów w promieniu 20–25 kilometrów, w przypadku urządzeń znajdujących się na statkach powietrznych zasięg wynosi 50 km. Jednocześnie może pracować na dwunastu pasmach[10]. Za pomocą systemu można zwalczać bezzałogowe statki powietrzne i pociski manewrujące[7]. Maksymalny błąd namiaru kierunkowego na wytypowane urządzenie wynosi 2°[11]. Obsługa w czasie pokoju liczy trzech żołnierzy, w czasie wojny jest zwiększana do czterech[12]. Generator elektryczny znajdujący się na wyposażeniu stacji zapewnia jej autonomiczną pracę przez 1600 godzin[6]. W sytuacji awaryjnej praca systemu może być zasilana z akumulatorów o napięciu 24 V[10].

Użycie bojowe

[edytuj | edytuj kod]

System używany podczas walk na Ukrainie od 2014 roku. Obecny także w kontyngencie wojskowym Rosji w Syrii m.in. w 2019 r., na terenie lotniska w Aleppo[13]. Urządzenie zakłócało m.in. Sentry i Hawkeye[14].

System został również użyty podczas pełnoskalowej agresji Rosji na Ukrainę. Część zakłócarek została zniszczona przez Ukraińców[15].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. R-330Zh Zhitel Russian Cellular Jamming and Direction Finding System. Odin. [dostęp 2022-06-27]. (ang.).
  2. Российская станция помех Р-330Ж выявлена за 7 км от линии разграничения на Донбассе. InformrmNapalm. [dostęp 2022-06-25]. (ros.).
  3. Комплексы РБ-636 «Свет-КУ» / Р-330Ж «Житель» / Р-149АКШ-1 / Р-419Л1 – фотообзор. Отвага.ру. [dostęp 2022-06-29]. (ros.).
  4. "Не волнуйтесь, "Жители" город отстоят". Комплекс радиоэлектронной борьбы Р-330. Патриот. [dostęp 2022-06-29]. (ros.).
  5. Автоматизированная станция помех Р-330Ж "Житель". Start.bg. [dostęp 2022-06-25]. (ros.).
  6. a b R-330ZH Zhitel. Mobile truck-mounted jamming communication station - Russia. Army Recognition. [dostęp 2022-06-27]. (ang.).
  7. a b Ценность помех: в Западном округе создают батальоны радиоэлектронной борьбы. Start.bg. [dostęp 2022-06-29]. (ros.).
  8. R-330ZH. Rosoboronexport. [dostęp 2022-06-27]. (ang.).
  9. Electronic Warfare: Russian Response to the NATO’s Advantage? [ANALYSIS]. Defence24.com. [dostęp 2022-06-27]. (ang.).
  10. a b Станция постановки помех Р-330Ж «Житель». Военное обозрение. [dostęp 2022-06-29]. (ros.).
  11. Станция Р-330Ж “Житель” – эффективный комплекс полного радиоподавления потенциального противника. Integral Ltd.. [dostęp 2022-06-29]. (ros.).
  12. Автоматизированная станция помех Р-330Ж. НВП «ПРОТЕК». [dostęp 2022-06-25]. (ros.).
  13. Syrian Electronic Warfare Lessons: Where Did 36 American “Tomahawks” Disappear To?. Сталкер/Zone. [dostęp 2022-06-25]. (ang.).
  14. Russia To Install Powerful Electronic Warfare System To Defend Its Warships From Drone & Missile Attacks [online], eurasiantimes.com [dostęp 2024-04-25] (ang.).
  15. Артиллерия ВСУ уничтожила российскую станцию радиопомех P-330Ж Житель. Факти. [dostęp 2024-10-13]. (ukr.).