Przejdź do zawartości

Ricardo Clark

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ricardo Clark
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Ricardo Anthony Clark

Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1983
Atlanta

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Houston Dynamo

Numer w klubie

13

Kariera juniorska
Lata Klub
2001–2002 Furman Paladins
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2003–2004 MetroStars 54 (4)
2005 San Jose Earthquakes 30 (3)
2006–2009 Houston Dynamo 97 (7)
2010–2012 Eintracht Frankfurt 15 (0)
2012 Stabaek IF 12 (0)
2012– Houston Dynamo 35 (4)
W sumie: 243 (18)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005–  Stany Zjednoczone 34 (3)
  1. Aktualne na: 6 listopada 2013. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 8 maja 2012.
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji
srebro Południowa Afryka 2009

Ricardo Anthony Clark (ur. 10 lutego 1983 w Atlancie) – amerykański piłkarz grający na pozycji defensywnego pomocnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Clark ukończył St. Pius X Catholic High School w rodzinnej Atlancie, a następnie był zawodnikiem uniwersyteckiej drużyny piłki nożnej na Furman University. Grał tam w latach 2001-2002 i był mianowany do jedenastki sezonu rozgrywek uniwersyteckich. W 2002 roku wywalczył mistrzostwo tych rozgrywek.

W 2003 roku Clark podpisał kontrakt z profesjonalną ligą piłkarską, Major League Soccer. Został wybrany w drafcie przez nowojorską drużynę MetroStars. 12 kwietnia 2003 zadebiutował w lidze w przegranym 0:1 domowym spotkaniu z Columbus Crew. Pierwszego gola w MLS zdobył 28 czerwca 2003 w meczu z Chicago Fire (1:2). W tym samym roku wystąpił z MetroStars w finale U.S. Open Cup, który jego klub przegrał 0:1 z Fire. Na koniec sezonu został nominowany do nagrody MLS Rookie of the Year Award, czyli debiutanta roku, jednak ostatecznie przegrał z Jamajczykiem Damanim Ralphem z Chicago. W sezonie 2004 Clark nadal był podstawowym zawodnikiem MetroStars, jednak nie osiągnął większych sukcesów w lidze. Przez dwa lata rozegrał w MetroStars 54 ligowe mecze, zdobył 4 gole i zaliczył 2 asysty.

W 2005 roku Clark przeszedł do drużyny San Jose Earthquakes i 3 kwietnia 2005 rozegrał dla tego klubu swoje pierwsze spotkanie, zremisowane 2:2 z New England Revolution. W San Jose spędził rok. Rozegrał 30 spotkań, strzelił 3 bramki i dwukrotnie asystował przy golach partnerów klubowych.

W 2006 roku Clark przeniósł się wraz z całą drużyną do Houston, gdy utworzono tam nową drużynę Houston Dynamo. 3 kwietnia 2006 zadebiutował w Houston w wygranym 5:2 meczu z Colorado Rapids. Od początku pobytu w Dynamo był podstawowym zawodnikiem tego klubu. 4 października 2007 został ukarany 9-meczową dyskwalifikacją i grzywną w wysokości 10 tysięcy dolarów za brutalny faul na Carlosie Ruízie z FC Dallas. W 2012 roku wrócił do Houston Dynamo.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2003 MetroStars Stany Zjednoczone  Major League Soccer 28 3
2004 MetroStars Stany Zjednoczone  Major League Soccer 26 1
2005 San Jose Earthquakes Stany Zjednoczone  Major League Soccer 30 3
2006 Houston Dynamo Stany Zjednoczone  Major League Soccer 31 2
2007 Houston Dynamo Stany Zjednoczone  Major League Soccer 19 2
2008 Houston Dynamo Stany Zjednoczone  Major League Soccer 25 2
2009 Houston Dynamo Stany Zjednoczone  Major League Soccer 22 1
2009/10 Eintracht Frankfurt Niemcy  Bundesliga 3 0
2010/11 Eintracht Frankfurt Niemcy  Bundesliga 11 0
2011/12 Eintracht Frankfurt Niemcy  2. Bundesliga 1 0
2012 Stabaek IF Norwegia  Tippeligaen 6 0
2012 Houston Dynamo Stany Zjednoczone  Major League Soccer 11 1
2013 Houston Dynamo Stany Zjednoczone  Major League Soccer

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Clark występował w młodzieżowych reprezentacjach USA. W 2003 roku wystąpił z reprezentacją U-20 na Mistrzostwach Świata U-20 w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. W reprezentacji Stanów Zjednoczonych zadebiutował 12 października 2005 roku w wygranym 2:0 meczu eliminacji do Mistrzostw Świata w Niemczech z Kostaryką. 2 lipca 2007 zdobył pierwszego gola w kadrze narodowej w spotkaniu Copa América 2007 z Paragwajem (1:3). W tym samym roku wystąpił także w Złotym Pucharze CONCACAF 2007. W 2009 roku został powołany przez selekcjonera Boba Bradleya do kadry na Puchar Konfederacji. W pierwszym meczu z Włochami (1:3) otrzymał czerwoną kartkę za faul na Gennaro Gattuso.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]