Serbinów (województwo świętokrzyskie)
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
41 |
Kod pocztowy |
26-080[4] |
Tablice rejestracyjne |
TKI |
SIMC |
0253557[5] |
Położenie na mapie gminy Mniów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |
Położenie na mapie powiatu kieleckiego | |
51°02′11″N 20°32′29″E/51,036389 20,541389[1] |
Serbinów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Mniów[6][5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Części wsi
[edytuj | edytuj kod]SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0992390 | Bieduśki | część wsi |
0992409 | Ciągłe | część wsi |
0992415 | Piechotne | część wsi |
0992421 | Pociejów | część wsi |
Serbinów jest punktem początkowym żółtego szlaku turystycznego prowadzącego do Końskich. Przez wieś przechodzi zielony szlak rowerowy z Sielpii Wielkiej do Błotnicy.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś położona historycznie w powiecie chęcińskim województwa sandomierskiego należała w XVI wieku do Tarłów[7].
W wieku XIX nazywana także Serwinów, wieś w powiecie kieleckim, gminie i parafii Mniów. W pobliżu wsi znajdowały się pokłady węgla i zakłady żelazne w Krasnej. Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z roku 1827 było we wsi 16 domów i 125 mieszkańców[8].
Zobacz też:Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 121283
- ↑ Wieś Serbinów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-15] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1135 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Wiesław Bondyra, Dobra ziemskie Tarłów w Małopolsce w czasach saskich, w: Tarłowie. Z dziejów kulturalnych, gospodarczych i politycznych rodu, Janowiec 2009, s. 52-53.
- ↑ Serbinów 1, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 436 .